Ach lieverd, lees nu het stuk dat je plaatste over zenuwpijn na een borstoperatie. Kan me voorstellen dat je daar bang van wordt. Maar echt waar, ik weet zeker dat het over gaat!
Ik zal je wat over mij vertellen: ik kreeg aangezichtspijn door een verkeerde behandeling bij mijn vorige tandarts. De hoofdzenuw met 3 vertakkingen die onder andere naar je onder- en bovenkaak gaat, was beschadigd. De pijn die ik had was echt ondragelijk!!! Echt de hoogste graad pijn, dus ik zat aan de morfine

Deze pijn is weken gebleven, dus ik zware medicatie slikken om dit vol te houden. Daarna zakte de pijn wat af, maar toch nog steeds hevig. Mijn kin, lip en zijkant tong waren verder verdoofd, ik had er geen gevoel meer in. De oorpijn die ik had was ook ondragelijk!! Mijn hele gezicht deed zeer aan 1 kant en het was net of ik gaatjes had in alle tanden en kiezen aan 1 kant van de kaak. De hevigheid van de pijn varieerde steeds. Het kwam in vlagen. En soms echt heel hevig. In het begin moest ik om de 4 uur een hoge dosis morfine

En daarnaast langwerkende morfine. Plus de hoogste dosering paracetamol en diclofenac, dit omdat pijnmedicatie elkaar versterkt. Na een paar weken werd de pijn wel minder maar zeker niet weg. Echt niet, ik bleef hevige pijnen en een soort van elektrische schokken voelen. En een brandende huid. De pijn werd bij bepaalde handelingen (eten, drinken, tandenpoetsen enz) of door bepaalde omstandigheden (wind kou warmte enz enz) erger of werd uitgelokt. Ik heb maandenlang ermee rondgelopen. Gelukkig zakte het wel af, maar toch kwam het met vlagen ook terug. Helemaal weg was het nooit. Dit allemaal gebeurde vorig jaar en ik ben inmiddels een jaar verder en ik heb nog steeds last van de zenuwen in mijn gezicht en kaak en pijnen alsof ik gaatjes heb! Dit komt en gaat en de pijn is gelukkig wel te dragen. En stroomstootjes heel vreemd gevoel.
En ik heb nog steeds een vreemd verdoofd gevoel in de kin en lip maar niet altijd. Dit komt met vlagen zoals de pijn. De geleiding van de zenuw is gewoon niet zoals het hoort en dit geeft van deze vreemde dingen. Toch gaat het wel veel beter!!! En hier kan ik prima mee leven. Er zijn mensen die de pijnen blijven houden die ik in de eerste weken had en dat is echt de hel op aarde. Ik heb zo met die mensen te doen, want je leven is dan echt ondraaglijk! Extreme pijn beheerst dan je hele leven en je moet echt ontzettend veel medicatie slikken om dit vol te houden
Als je pijn vlak na de operatie al heel erg hevig was, dan was het foute boel geweest. Dit is niet het geval. De pijn kon na een tijdje wel hevig worden als het echt fout zat, maar dan had het wel eerder moeten gebeuren en dan had je ook veel meer pijn dan je nu hebt. Ik snap wel je angst, maar zoals ik je al zei, hebben zenuwen en ook je spieren en de rest van het weefsel gewoon tijd nodig. De herstelfases van je littekenweefsel zit vreemd in elkaar. Als er ook nog eens zenuwen bij betrokken zijn is het nog vervelender voor een vrouw. Toch komt het altijd goed. De kans dat een vrouw blijvende zenuwpijn overhoudt, is heel klein. Net zoals de kans dat iemand met wat ik heb meegemaakt zenuwpijn/aangezichtspijn overhoudt, klein is. Mijn zenuw is nog steeds aan het herstellen. Het kan zijn dat ik er voor de rest van mijn leven wat ongemak door zal hebben, maar zoals het was zal het nooit meer worden en dat weet ik zeker. Ik denk dat het bij jou ook echt niet zo ver zal komen, want anders had je al ondragelijke pijn, want zenuwpijn is echt heel erg. Er zal vast wel iets zitten, maar zie het als pijn door de genezing zoals ik in het vorige stukje schreef en in de link schreef. En omdat jij niet veel vet hebt, is alles veel gevoeliger. Het kan ook door overbelasting komen, want ik lees net je andere stukje over het werken op de pc enz. Nou ik denk meer in die richting meis
Het komt goed lieverd, vertrouw erop, oke?
Wel fijn dat je naar de dokter kan, zodat hij je kan geruststellen.
Welterusten lieverd!
X Luna