Hallo allemaal,
Mijn naam is Stefanie, 45 jaar en trotse moeder van een zoon van 12 jaar.
In april 2010 heb ik ronde protheses van Mentor laten plaatsen, beide 225 cc op de borstspier.
Dit heb ik gedaan omdat ik me schaamde voor mijn kleine A cup. Ik wilde graag borsten.
Mijn moeder zei altijd, je hebt veel te veel gezegd aub niet de borsten van mijn moeder maar he die van mijn vader was ook niet de bedoeling
Jarenlang heb ik plezier van de protheses gehad, ik vergat zelfs dat ik ze had.
Op 11 februari krijg ik een explantatie. Wat kijk ik er naar uit.
Al enige jaren tob ik met verschillende klachten maar er is geen oorzaak voor te vinden:
Fibromyalgie, gewrichtspijnen, extreme vermoeidheid, fenomeen van raynaud, b12 tekort, ijzer tekort, 2 jaar lang elke maand 1 of 2 koortslippen, pijn alsof er op mijn borst geduwd wordt en of er aan getrokken wordt (alleen links), kan niet meer op mijn buik liggen en op mijn zij liggen geeft het idee dat ze verschuiven (wat niet zo is).
In de afgelopen 2 jaar, ben ik 3 x bij plastisch chirurg beland. 2 x daarvan moest ik huilen bij het idee dat ik een explantatie zou krijgen.
Nu niet hoor, ben er klaar voor!
In april 2018 is er nog een flinke fibroadenoom verwijderd, met de verwachting dat de pijn daar vandaan kwam.
Nu is mijn grens ruim bereikt en ga ik voor explantatie. Back tot basic, mijn lijf tot rust laten komen en blij zijn met mijn lijf!
Lieve groeten SteffieL
