Hai Bobbymoo,
Ik zit precies in dezelfde situatie. Ik heb ook geen duidelijke klachten maar had die wel vroeger. Van 2001 tot 2007 McGhans gehad en daardoor heel erg ziek geweest. In 2007 zijn ze verwisseld voor Monobloc Hydrogels. Mijn ergste klachten gingen weg in de 5 jaar erna maar vermoeidheid, nekklachten (whiplash gehad), concentratie problemen, altijd de druk op mijn borstkas en gevoel dat ik niet volledig kan ademen etc zijn altijd gebleven, ahoewel dit niet persee door de implantaten hoeft te komen. Mijn "gut feeling" zegt dat het nu echt tijd is ze eruit te halen, zit hier al 3 jaar over na te denken.
Wat mij tot nu toe heeft tegen gehouden is de angst hoe ik er uit zal zien straks. Ik had een cupje 75AA (bijna plat dus). Ik heb alle fotos op dit forum bekenen en de meeste meiden die "plat" waren zagen er na de operatie zelfs mooier uit dan voor de bv....daar houd ik me aan vast en hoop op n zelfde resultaat. Ook hou ik me vast aan de gedachten dat er nu zoveel mooie bh's met vulling zijn en ik inmiddels weet hoe je met bepaalde kleding de boel wat meer kan laten lijken.
Ik heb de stap genomen om een datum te vragen voor de explantatie dus ik wacht af. Heb jij inmiddels al een beslissing genomen??
Twijfels explantatie door te zetten
Ik lees je bericht ...
Ik ben vorige week geholpen (alleen explantatie, na bijna 14 jaar). Als Ik geweten had dat het er zo uit zou zien, al na een week!, had ik het veel eerder gedaan. Het is me echt alles meegevallen. 1 dag paracetamol, geen centje pijn!
Mijn borsten zijn echt mooi nu! Ik had vage klachten waarvan ik niet weet of ze daardoor komen.
Mijn siliconen waren nog geheel in tact, niks te zien, voelen, geen verkleuring, nada, niks! (Ik had mentor anatomisch)
Ik heb geen traan gelaten, het is echt goed zo!
Je moet natuurlijk zelf je keuze maken maar echt, ik ben zo opgelucht en blij nu! En natuurlijk hoop ik dat mijn klachten wel afnemen, en zo niet, tja, dan in ieder geval geen plastic meer in mijn lijf!
(Voorheen had ik a, na de bv c/d en nu denk ik b.)
Succes!
Ik ben vorige week geholpen (alleen explantatie, na bijna 14 jaar). Als Ik geweten had dat het er zo uit zou zien, al na een week!, had ik het veel eerder gedaan. Het is me echt alles meegevallen. 1 dag paracetamol, geen centje pijn!
Mijn borsten zijn echt mooi nu! Ik had vage klachten waarvan ik niet weet of ze daardoor komen.
Mijn siliconen waren nog geheel in tact, niks te zien, voelen, geen verkleuring, nada, niks! (Ik had mentor anatomisch)
Ik heb geen traan gelaten, het is echt goed zo!
Je moet natuurlijk zelf je keuze maken maar echt, ik ben zo opgelucht en blij nu! En natuurlijk hoop ik dat mijn klachten wel afnemen, en zo niet, tja, dan in ieder geval geen plastic meer in mijn lijf!
(Voorheen had ik a, na de bv c/d en nu denk ik b.)
Succes!
Hoi Dames,
Ik ben al heel lang lid, en eindelijk durf ik hier een reactie te plaatsen. Ik herken jouw verhaal. Daarom hierbij mijn verhaal.
Ik heb in jan 2011 mijn eerste bv gehad. Vanaf toen veel vage klachten. 2015 febr ontdekte ik knobbeltjes in rechter prothese. Mijn hele rechter borstprothese bleek in 100den stukjes. Op advies van PC nieuwe prothesen laten zetten (Ik zat in scheiding en er werd gezegd dat ik er verminkt uit zou zien als ik het niet zou laten vervangen). Er zijn stukjes prothesen in mijn lymfe (rechter oksel) achtergebleven. Ze kregen deze niet op een veilige manier verwijderd.
Blij was ik wel met mijn mooie nieuwe borsten. Maar mijn vage klachten bleven aanhouden. 2017 scan gehad. Ze waren nog heel. Dus ik ging door met mijn leven. Maar mijn klachten zijn afgelopen 4 jaar steeds erger geworden. Menstruatie blijft uit, pijntjes, depressieve ups &downs en nog 100 klachten.
Vorig jaar opnieuw naar plastisch Chirurg geweest. Deze heeft mij verzocht een heel traject uit te zetten om al mijn klachten op medisch gebied uit te sluiten op afwijkingen /ziekte.
Internist traject helemaal doorgelopen. Gynaecoloog heeft alles onderzocht op een wellicht vervroegde overgang, wat niet het geval is. Ik was/ben in principe gewoon kern gezond. Maar zo voel ik me niet!!
Als eind punt heb ik 3 weken geleden MRI gehad. En ja de stukjes zitten nog steeds in mijn oksel. Mijn rechter prothese heeft aan de zijkant beschadigingen zo lijkt het uit te zien, maar ze lekken niet. We gaan een aanvraag doen bij de ziektekosten verzekering voor vergoeding explantatie.
Maar ooh wat vind ik het zwaar en lastig. Mijn keuze is gemaakt; Ze moeten er uit, wil ik weten of ik mij beter ga voelen.
Maar wat ben ik bang voor mijn resultaat. Mijn PC waarschuwt mij dat het er echt niet mooi zal uitzien. En aangezien ik geen eigen borsten heb dus ook nog maar een AA zal overhouden. Ze zegt een jaar af te wachten na de explantatie en dan kijken hoe ik me voel. Eventueel dan voor zoutwater prothese kiezen. Of eigen vet. Maar ik weeg 61 kilo met 169 cm. Dus zoveel vet heb ik niet.
Cup A voor borstvergroting.
Ik heb nu D-cup. Eerste bv 260cc, tweede 345 cc.
Succes met jouw traject... Ik lees graag met jullie mee.
Liefs B
Ik ben al heel lang lid, en eindelijk durf ik hier een reactie te plaatsen. Ik herken jouw verhaal. Daarom hierbij mijn verhaal.
Ik heb in jan 2011 mijn eerste bv gehad. Vanaf toen veel vage klachten. 2015 febr ontdekte ik knobbeltjes in rechter prothese. Mijn hele rechter borstprothese bleek in 100den stukjes. Op advies van PC nieuwe prothesen laten zetten (Ik zat in scheiding en er werd gezegd dat ik er verminkt uit zou zien als ik het niet zou laten vervangen). Er zijn stukjes prothesen in mijn lymfe (rechter oksel) achtergebleven. Ze kregen deze niet op een veilige manier verwijderd.
Blij was ik wel met mijn mooie nieuwe borsten. Maar mijn vage klachten bleven aanhouden. 2017 scan gehad. Ze waren nog heel. Dus ik ging door met mijn leven. Maar mijn klachten zijn afgelopen 4 jaar steeds erger geworden. Menstruatie blijft uit, pijntjes, depressieve ups &downs en nog 100 klachten.
Vorig jaar opnieuw naar plastisch Chirurg geweest. Deze heeft mij verzocht een heel traject uit te zetten om al mijn klachten op medisch gebied uit te sluiten op afwijkingen /ziekte.
Internist traject helemaal doorgelopen. Gynaecoloog heeft alles onderzocht op een wellicht vervroegde overgang, wat niet het geval is. Ik was/ben in principe gewoon kern gezond. Maar zo voel ik me niet!!
Als eind punt heb ik 3 weken geleden MRI gehad. En ja de stukjes zitten nog steeds in mijn oksel. Mijn rechter prothese heeft aan de zijkant beschadigingen zo lijkt het uit te zien, maar ze lekken niet. We gaan een aanvraag doen bij de ziektekosten verzekering voor vergoeding explantatie.
Maar ooh wat vind ik het zwaar en lastig. Mijn keuze is gemaakt; Ze moeten er uit, wil ik weten of ik mij beter ga voelen.
Maar wat ben ik bang voor mijn resultaat. Mijn PC waarschuwt mij dat het er echt niet mooi zal uitzien. En aangezien ik geen eigen borsten heb dus ook nog maar een AA zal overhouden. Ze zegt een jaar af te wachten na de explantatie en dan kijken hoe ik me voel. Eventueel dan voor zoutwater prothese kiezen. Of eigen vet. Maar ik weeg 61 kilo met 169 cm. Dus zoveel vet heb ik niet.
Cup A voor borstvergroting.
Ik heb nu D-cup. Eerste bv 260cc, tweede 345 cc.
Succes met jouw traject... Ik lees graag met jullie mee.
Liefs B
Appeltje schreef: ↑05 sep 2021 23:23Ik lees je bericht ...
Ik ben vorige week geholpen (alleen explantatie, na bijna 14 jaar). Als Ik geweten had dat het er zo uit zou zien, al na een week!, had ik het veel eerder gedaan. Het is me echt alles meegevallen. 1 dag paracetamol, geen centje pijn!
Mijn borsten zijn echt mooi nu! Ik had vage klachten waarvan ik niet weet of ze daardoor komen.
Mijn siliconen waren nog geheel in tact, niks te zien, voelen, geen verkleuring, nada, niks! (Ik had mentor anatomisch)
Ik heb geen traan gelaten, het is echt goed zo!
Je moet natuurlijk zelf je keuze maken maar echt, ik ben zo opgelucht en blij nu! En natuurlijk hoop ik dat mijn klachten wel afnemen, en zo niet, tja, dan in ieder geval geen plastic meer in mijn lijf!
(Voorheen had ik a, na de bv c/d en nu denk ik b.)
Succes!
Wat fijn dat je je er zo goed bij voelt nu! ❤
Poeh wat heb je al een traject doorgemaakt zeg! Dat je niet precies weet hoe het resultaat er naderhand uit zal zien maakt het nog moeilijker hè, om echt die knoop door te hakken. Je moet maar hopen dat je met je nieuwe (/oude) borsten uiteindelijk enigszins tevreden kunt zijn. Er was natuurlijk ook ooit een reden waarom je ze liet plaatsen..Brith schreef: ↑07 sep 2021 13:29Hoi Dames,
Ik ben al heel lang lid, en eindelijk durf ik hier een reactie te plaatsen. Ik herken jouw verhaal. Daarom hierbij mijn verhaal.
Ik heb in jan 2011 mijn eerste bv gehad. Vanaf toen veel vage klachten. 2015 febr ontdekte ik knobbeltjes in rechter prothese. Mijn hele rechter borstprothese bleek in 100den stukjes. Op advies van PC nieuwe prothesen laten zetten (Ik zat in scheiding en er werd gezegd dat ik er verminkt uit zou zien als ik het niet zou laten vervangen). Er zijn stukjes prothesen in mijn lymfe (rechter oksel) achtergebleven. Ze kregen deze niet op een veilige manier verwijderd.
Blij was ik wel met mijn mooie nieuwe borsten. Maar mijn vage klachten bleven aanhouden. 2017 scan gehad. Ze waren nog heel. Dus ik ging door met mijn leven. Maar mijn klachten zijn afgelopen 4 jaar steeds erger geworden. Menstruatie blijft uit, pijntjes, depressieve ups &downs en nog 100 klachten.
Vorig jaar opnieuw naar plastisch Chirurg geweest. Deze heeft mij verzocht een heel traject uit te zetten om al mijn klachten op medisch gebied uit te sluiten op afwijkingen /ziekte.
Internist traject helemaal doorgelopen. Gynaecoloog heeft alles onderzocht op een wellicht vervroegde overgang, wat niet het geval is. Ik was/ben in principe gewoon kern gezond. Maar zo voel ik me niet!!
Als eind punt heb ik 3 weken geleden MRI gehad. En ja de stukjes zitten nog steeds in mijn oksel. Mijn rechter prothese heeft aan de zijkant beschadigingen zo lijkt het uit te zien, maar ze lekken niet. We gaan een aanvraag doen bij de ziektekosten verzekering voor vergoeding explantatie.
Maar ooh wat vind ik het zwaar en lastig. Mijn keuze is gemaakt; Ze moeten er uit, wil ik weten of ik mij beter ga voelen.
Maar wat ben ik bang voor mijn resultaat. Mijn PC waarschuwt mij dat het er echt niet mooi zal uitzien. En aangezien ik geen eigen borsten heb dus ook nog maar een AA zal overhouden. Ze zegt een jaar af te wachten na de explantatie en dan kijken hoe ik me voel. Eventueel dan voor zoutwater prothese kiezen. Of eigen vet. Maar ik weeg 61 kilo met 169 cm. Dus zoveel vet heb ik niet.
Cup A voor borstvergroting.
Ik heb nu D-cup. Eerste bv 260cc, tweede 345 cc.
Succes met jouw traject... Ik lees graag met jullie mee.
Liefs B
Heel veel succes ook en hopelijk wordt het dan op z'n minst vergoed!
Ik heb al zeker 5 of 6 mammografies gehad met implantaten. Zowel de monobloc als de cui cohesief. Die laatste zitten nu 16 jaar en op recente mri geen scheur te zien. Maar dat zegt dus niks, genoeg voorbeelden van goede mri en kapotte of lekkende protheses gezien. De operatie zal uitwijzen hoe het werkelijk zit.
1998 BV monobloc hydrogel r 240 cc l 260 cc (gaandeweg pijnklacht)
2015 Prothesewissel met borstlift
CUI rond cohesief Laag Profiel r 335 cc l 395 cc gaandeweg diverse klachten
2021 Explantatieplannen met borstlift
Juli 2021 gediagnosticeerd met Asia/BII
September 2021 explantatie vergoeding in aanvraag
29 november 2021 explantatie en borstlift dr. Stolarczyrk Bovenij Amsterdam
2015 Prothesewissel met borstlift
CUI rond cohesief Laag Profiel r 335 cc l 395 cc gaandeweg diverse klachten
2021 Explantatieplannen met borstlift
Juli 2021 gediagnosticeerd met Asia/BII
September 2021 explantatie vergoeding in aanvraag
29 november 2021 explantatie en borstlift dr. Stolarczyrk Bovenij Amsterdam
Hoi,
Wat herkenbaar! Sinds ik de documentaire moordtieten heb gezien ben ik in stress. Ik heb ook allerlei klachten en nu ik er meer op let heb ik ook regelmatig steken in mn borst. Ik heb al 3 dagen stress en slaap haast niet. Ik weet, ze moeten eruit! Maar als ik denk wat ik overhoudt weet ik haast zeker dat ik niet sterk genoeg zal zijn. Ik ben zo bang dat ik weer van mezelf ga walgen. Ik heb nu een b kleine c. En ik had een aa. Ik ben 1,67 en 66 kilo dus aa past gewoon niet bij mijn lichaam. Ik ben elke dag sinds de bv in 2012 zo dankbaar geweest dat ik mezelf echt vrouw voelde. Als ik bedenk dat ze eruit gaan voel ik me zo opgelucht, maar ook zo misselijk. Die aa Cup, die onzekerheid. Ik weet dat ik ook niet meer de persoon ben die ik was.. maar die angst.. ik ben zo veranderd, voel me zo fijn met een beetje vormen! Mijn stappen zijn nu eerst een platinumtest. Die heb ik gisteren gedaan, nu Max 4 weken wachten. Mijn keuze is eigenlijk al gemaakt, ze moeten eruit maar ik wil wel bewijs dat dat voor mij beter is. Soort bevestiging. Als er een hoge dosis platinum wordt gevonden ga ik een echo OID aanvragen om aan te tonen dat ze lek zijn. Ik neem aan dat deze test namelijk nog niet voldoende bewijs is. Als ze niet lek zijn zal ik het zelf moeten betalen en daar hik ik wel tegen aan! Anyway, het moet gewoon. Dit is geen optie meer. Die onzekerheid van gif in je lichaam. Ik wil wel heel graag lipofilling. Dat kost een vermogen, en hoe wat en waar weet ik niet. Daarom kijk ik hier maar mee, en ik ben blij dat er meer in deze positie zitten, ik ben in ieder geval niet alleen. Volgens mij is lipofilling wel heel mooi qua effect, ook al zou het een beetje verschil maken. Ik hoef geen dubbel d, ik wil gewoon een beetje vrouwelijke vormen. Weet iemand of als ze lek blijken te zijn na explantatie of je dan alsnog e.e.a. vergoed krijgt?
Wat herkenbaar! Sinds ik de documentaire moordtieten heb gezien ben ik in stress. Ik heb ook allerlei klachten en nu ik er meer op let heb ik ook regelmatig steken in mn borst. Ik heb al 3 dagen stress en slaap haast niet. Ik weet, ze moeten eruit! Maar als ik denk wat ik overhoudt weet ik haast zeker dat ik niet sterk genoeg zal zijn. Ik ben zo bang dat ik weer van mezelf ga walgen. Ik heb nu een b kleine c. En ik had een aa. Ik ben 1,67 en 66 kilo dus aa past gewoon niet bij mijn lichaam. Ik ben elke dag sinds de bv in 2012 zo dankbaar geweest dat ik mezelf echt vrouw voelde. Als ik bedenk dat ze eruit gaan voel ik me zo opgelucht, maar ook zo misselijk. Die aa Cup, die onzekerheid. Ik weet dat ik ook niet meer de persoon ben die ik was.. maar die angst.. ik ben zo veranderd, voel me zo fijn met een beetje vormen! Mijn stappen zijn nu eerst een platinumtest. Die heb ik gisteren gedaan, nu Max 4 weken wachten. Mijn keuze is eigenlijk al gemaakt, ze moeten eruit maar ik wil wel bewijs dat dat voor mij beter is. Soort bevestiging. Als er een hoge dosis platinum wordt gevonden ga ik een echo OID aanvragen om aan te tonen dat ze lek zijn. Ik neem aan dat deze test namelijk nog niet voldoende bewijs is. Als ze niet lek zijn zal ik het zelf moeten betalen en daar hik ik wel tegen aan! Anyway, het moet gewoon. Dit is geen optie meer. Die onzekerheid van gif in je lichaam. Ik wil wel heel graag lipofilling. Dat kost een vermogen, en hoe wat en waar weet ik niet. Daarom kijk ik hier maar mee, en ik ben blij dat er meer in deze positie zitten, ik ben in ieder geval niet alleen. Volgens mij is lipofilling wel heel mooi qua effect, ook al zou het een beetje verschil maken. Ik hoef geen dubbel d, ik wil gewoon een beetje vrouwelijke vormen. Weet iemand of als ze lek blijken te zijn na explantatie of je dan alsnog e.e.a. vergoed krijgt?
Hoi dames,
Hierbij even nog een reactie, ik heb eerder ook al gereageerd hier op deze post.
Voor mij was het vandaag de dag van explantatie en ondanks de twijfel die ik had ben ik toch enorm blij dat ik deze stap heb gezet.
Zelfs vanmorgen voorgaand aan de operatie, stond ik nog met enige twijfel voor de spiegel, de laatste keer kijken naar mijn borsten mét protheses en wat vond ik het eventjes ook lastig want ik was ook echt blij met mijn boobies.
Maar wat ben ik blij dat het achter de rug is, de tikkende tijdbommen zijn uit mijn lijf en de onzekerheid dat de protheses misschien toch wel gescheurd konden zijn maar gelukkig waren ze nog intact!
Ik had de protheses relatief kort en heb ook vage klachten die te wijten zijn aan stress en het idee dat het met tijd wel kon verergeren dat was een van de redenen om ze eruit te halen. Ik ben blij dat ik heb gekozen voor m’n gezondheid en bekijk eerst mijn herstel van zowel de klachten als van de borsten of ik misschien nog voor lipofilling ga maar vermoedelijk niet omdat ik nog wel borstweefsel heb
Wat mij wel heel erg geholpen is onder andere resultaten bekijken van andere dames na explantatie. Ook ben ik lid van Facebook groepen die over BII gaan, daar worden ook foto’s gepost en vaak zijn de resultaten echt prachtig, vaak mooier dan het ‘voor’ resultaat mét protheses.
Hierbij even nog een reactie, ik heb eerder ook al gereageerd hier op deze post.
Voor mij was het vandaag de dag van explantatie en ondanks de twijfel die ik had ben ik toch enorm blij dat ik deze stap heb gezet.
Zelfs vanmorgen voorgaand aan de operatie, stond ik nog met enige twijfel voor de spiegel, de laatste keer kijken naar mijn borsten mét protheses en wat vond ik het eventjes ook lastig want ik was ook echt blij met mijn boobies.
Maar wat ben ik blij dat het achter de rug is, de tikkende tijdbommen zijn uit mijn lijf en de onzekerheid dat de protheses misschien toch wel gescheurd konden zijn maar gelukkig waren ze nog intact!
Ik had de protheses relatief kort en heb ook vage klachten die te wijten zijn aan stress en het idee dat het met tijd wel kon verergeren dat was een van de redenen om ze eruit te halen. Ik ben blij dat ik heb gekozen voor m’n gezondheid en bekijk eerst mijn herstel van zowel de klachten als van de borsten of ik misschien nog voor lipofilling ga maar vermoedelijk niet omdat ik nog wel borstweefsel heb
Wat mij wel heel erg geholpen is onder andere resultaten bekijken van andere dames na explantatie. Ook ben ik lid van Facebook groepen die over BII gaan, daar worden ook foto’s gepost en vaak zijn de resultaten echt prachtig, vaak mooier dan het ‘voor’ resultaat mét protheses.
Hoi Ellen,Ellen1 schreef: ↑09 sep 2021 11:23Hoi,
Wat herkenbaar! Sinds ik de documentaire moordtieten heb gezien ben ik in stress. Ik heb ook allerlei klachten en nu ik er meer op let heb ik ook regelmatig steken in mn borst. Ik heb al 3 dagen stress en slaap haast niet. Ik weet, ze moeten eruit! Maar als ik denk wat ik overhoudt weet ik haast zeker dat ik niet sterk genoeg zal zijn. Ik ben zo bang dat ik weer van mezelf ga walgen. Ik heb nu een b kleine c. En ik had een aa. Ik ben 1,67 en 66 kilo dus aa past gewoon niet bij mijn lichaam. Ik ben elke dag sinds de bv in 2012 zo dankbaar geweest dat ik mezelf echt vrouw voelde. Als ik bedenk dat ze eruit gaan voel ik me zo opgelucht, maar ook zo misselijk. Die aa Cup, die onzekerheid. Ik weet dat ik ook niet meer de persoon ben die ik was.. maar die angst.. ik ben zo veranderd, voel me zo fijn met een beetje vormen! Mijn stappen zijn nu eerst een platinumtest. Die heb ik gisteren gedaan, nu Max 4 weken wachten. Mijn keuze is eigenlijk al gemaakt, ze moeten eruit maar ik wil wel bewijs dat dat voor mij beter is. Soort bevestiging. Als er een hoge dosis platinum wordt gevonden ga ik een echo OID aanvragen om aan te tonen dat ze lek zijn. Ik neem aan dat deze test namelijk nog niet voldoende bewijs is. Als ze niet lek zijn zal ik het zelf moeten betalen en daar hik ik wel tegen aan! Anyway, het moet gewoon. Dit is geen optie meer. Die onzekerheid van gif in je lichaam. Ik wil wel heel graag lipofilling. Dat kost een vermogen, en hoe wat en waar weet ik niet. Daarom kijk ik hier maar mee, en ik ben blij dat er meer in deze positie zitten, ik ben in ieder geval niet alleen. Volgens mij is lipofilling wel heel mooi qua effect, ook al zou het een beetje verschil maken. Ik hoef geen dubbel d, ik wil gewoon een beetje vrouwelijke vormen. Weet iemand of als ze lek blijken te zijn na explantatie of je dan alsnog e.e.a. vergoed krijgt?
Zoals jij het beschrijft herken ik wel aan het begin waar jij nu instaat. Eerst werd ik ‘geconfronteerd’ met meiden op TikTok die een explantatie achter de rug hadden, snel scrolde ik dat weg en stak een beetje mijn hoofd in het zand want ik had geen legitieme klachten en bij het plaatsen van het consult vooraf van de operatie van plaatsing protheses werd het ASIA syndroom toch onder de tafel geschoven alsof het om een selectief groepen vrouwen gaat.
En later de docu moordtieten die ik tegen kwam en toen ben ik mij er later meer in gaan verdiepen, verhalen gelezen van vrouwen onder andere op dit forum en later ook op een Facebook groep met vrouwen die mogelijk BII hebben.
En toen voelde ik ook paniek van binnen, zoals jij voelde ik ook ‘ineens’ steken in mijn borst en dan elk kwaaltje wijten aan de protheses. En sindsdien voelde ik mij ook niet meer zo comfortabel met mijn borsten, niet wetende in welke staat mijn protheses zijn of de klachten toch ook de protheses afkwamen.
Hierin heb ik wel mijn intuïtie gevolgd, op weg naar een gezond lichaam en daar is geen plek voor gifbommetjes.
En sinds vanmorgen ben ik hiervan verlost en kan nu wel zeggen dat de keuze die gemaakt is het wel de juiste is.
Ik zie dat je twijfelt over lipofilling, mocht je bijv in aanmerking komen voor vergoeding omdat je implantaten zijn gescheurd kan je bijv er voor kiezen de lipofilling zelf bij te leggen.
Een andere optie is dat je enkel explantatie laat doen en je spaart voor je doel.
Ik wil je bovenal veel sterkte wensen met de keuze die je maakt
Hoi!
Bedankt voor je reactie! Wauw je hebt ze eruit laten halen? Hoe voel je je? En in welke staat waren jouw implantaten? Waren ze nog heel? Heb je lipofilling gedaan of niks? Hoe gaat het qua pijn? En heb je al gekeken?
Beterschap! En dapper hoor!!
Bedankt voor je reactie! Wauw je hebt ze eruit laten halen? Hoe voel je je? En in welke staat waren jouw implantaten? Waren ze nog heel? Heb je lipofilling gedaan of niks? Hoe gaat het qua pijn? En heb je al gekeken?
Beterschap! En dapper hoor!!
Ik heb gisteren alleen een explantatie gehad, gelukkig waren de de implantaten intact want was toch ook wel spannend om te zien hoe ze eruit komen ondanks dat ik ze relatief kort had. Maar ik had genoeg foto’s gezien van vrouwen met hetzelfde merk dat ook binnen 10jaar gescheurd was. Ik voel mij eigenlijk bovenal wel goed, eigenlijk geen pijn wel soms een trekkerig gevoel op de plek waar ze hebben gesneden en ik had voor de protheses echt zo’n gevoel van watten in mijn hoofd en dat voelt nu al een stuk helderder.
Heb vanmorgen snel gekeken, en op zich bevalt het resultaat wel, maar ik kan pas later echt zeggen wat ik er van vind als alles is gevormd met de tijd.
Hoeveel cc had je in beide borsten?
Voelt het nu ook lichter? Jeetje wat ongelofelijk dapper zeg! Ik moet er nog even goed over nadenken, eruit halen is iets wat sowieso gaat gebeuren. Maar lipofilling of niet... heb je het vergoed gekregen? Vast niet zeker?
Wat fijn en goed dat je deze keuze gemaakt hebt!!
Voelt het nu ook lichter? Jeetje wat ongelofelijk dapper zeg! Ik moet er nog even goed over nadenken, eruit halen is iets wat sowieso gaat gebeuren. Maar lipofilling of niet... heb je het vergoed gekregen? Vast niet zeker?
Wat fijn en goed dat je deze keuze gemaakt hebt!!
Ik had 275cc mentor en het voelt idd wel iets lichter, lijkt ook alsof ik vrijer kan ademen. Ik heb het helaas niet vergoed gekregen, echo was goed en bij de explantatie kwamen ze er ook heel uit alleen moet ik wel zeggen dat er in één v/d protheses veel meer plooivorming zit en minder gevuld lijkt.Ellen1 schreef: ↑10 sep 2021 13:49Hoeveel cc had je in beide borsten?
Voelt het nu ook lichter? Jeetje wat ongelofelijk dapper zeg! Ik moet er nog even goed over nadenken, eruit halen is iets wat sowieso gaat gebeuren. Maar lipofilling of niet... heb je het vergoed gekregen? Vast niet zeker?
Wat fijn en goed dat je deze keuze gemaakt hebt!!
De stap naar een internist die BII (h)erkent heb ik overgeslagen omdat ik niet echt urgente klachten heb en ik het proces wou versnellen.
Zou zeker kijken naar de resultaten hier op het forum van vrouwen met enkel explantatie of icm van lipofilling, dan heb je een impressie. En neem de tijd om eventueel tot een keuze te komen.