Tijdelijke verergering van klachten na explantatie

[Rocky]

Lieve allemaal,

Ik heb van dr. Niessen begrepen dat het kan gebeuren dat bepaalde klachten weer tijdelijk terug kunnen komen, omdat je lichaam nog alle siliconen moet afvoeren. Weet iemand hoe lang het duurt voordat die klachten dan weer verdwijnen? Na de operatie ging het goed, maar inmiddels heb ik weer last van uitvalsverschijnselen en pijn in mijn nek . De ontstekingen in mijn borstbeen lijken niet terug te keren en ook de brainfog is weg (ben wel nog erg snel moe).

Ik ben benieuwd naar de ervaringen van anderen.

Lieve groeten,
Rocky

[Lieke]

Hoi Rocky en BostonCream,
Ik herken dit zeker!
Ik heb bijna 4 weken geleden mijn borstimplantaten verwijderd en lipofilling gehad. Mijn vermoeidheidsklachten en pijn in gewrichten waren stukken minder. Ik werk sinds vorige week 3 halve dagen en gisteren 1 hele dag gewerkt. Mijn vermoeidheid is enorm terug gekomen, ik slaap overdag zo'n 5 uur en snachts zo'n 10 uur.
Ook wordt ik weer stijf in mijn polsen en handen, terwijl dit helemaal weg was na de operatie. Heb het gevoel dat ik meer slaap dan wakker ben. Ik geef daar nu aan toe maar ik maak me ook zorgen hoe lang dit gaat duren. Heb bedacht een ayurvedisch arts of homeopaat te gaan bezoeken voor ondersteuning. Ik neem nu vit C, omega 3, B12 en magnesium ter ondersteuning. Had op dit forum ook gelezen dat klachten kunnen verergeren maar hoop dat dit van korte duur is.

Groetjes Lieke

[Estelle]

Wat fijn dat dit topic is geopend en om de ervaringen van jullie te lezen. Ik heb 6 maanden geleden explantatie gehad en brain fog is weg ik ben meer helder en emotioneel stabiel alleen heb nog steeds hele erge vermoeidheid en bij overprikkeling slaap ik al snel slecht. Ook heb ik zeker elke 5 weken wel een behoorlijke detox wave dat lijkt op zware griep zonder verkoudheid. Vooral de spierpijn over mijn hele lichaam opgezwollen klieren en slecht slapen heb ik dan last van. Een hypothese is dat het een reactie is vh lichaam om silliconen op te ruimen maar die is niet sluitend. Zelf ben in best wel eens bang dat de vermoeidheid niet verdwijnt. Hebben jullie ook wel eens angst dat bepaalde klachten permanent zijn?

[Rocky]

Hi Estelle en Lieke,

Ik hoop ook echt dat het allemaal van korte duur is (explantatie was zo’n 6 weken geleden). Ik werk inmiddels weer fulltime en heb twee kinderen en had zo de hoop om nu eindelijk vol energie weer van alles te gaan ondernemen. Inmiddels voel ik me weer beperkt door mijn klachten en vermoeidheid. Heb overdag ook echt behoefte om te gaan slapen, wat uiteraard niet mogelijk is.
Ik hoop dat het inderdaad het ontgiften van ons lichaam is en dat het snel weer over gaat.

De brainfog en ontstekingen lijken bij mij wel weg, dus dat is in ieder geval wat winst.

[Lieke]

@Rocky en Estelle,
De overprikkeling herken ik ook en ik heb ook 2 (van 6 en 8)kinderen. Voelde me vandaag zo slecht, ik heb de kinderen voor de tv gezet en zelf 2 uur geslapen. Ik heb verteld dat ik zo moe ben van de operatie, maar voel me zo schuldig!!
Hoop echt dat dit gaat opknappen en maakt me ook bang. Maar hou het erop dat het ontgiften is en dat ik ga opknappen. Baal zo omdat het vlak na de operatie zo goed ging.

[Scorpio]

Hi Estelle en Lieke,

Ik hoop ook echt dat het allemaal van korte duur is (explantatie was zo’n 6 weken geleden). Ik werk inmiddels weer fulltime en heb twee kinderen en had zo de hoop om nu eindelijk vol energie weer van alles te gaan ondernemen. Inmiddels voel ik me weer beperkt door mijn klachten en vermoeidheid. Heb overdag ook echt behoefte om te gaan slapen, wat uiteraard niet mogelijk is.
Ik hoop dat het inderdaad het ontgiften van ons lichaam is en dat het snel weer over gaat.

De brainfog en ontstekingen lijken bij mij wel weg, dus dat is in ieder geval wat winst.

Ach getsie Rocky. Wat vervelend dat het weer terug is. Het is ook een beetje mijn hoop om weer meer energie te hebben om van alles te ondernemen. Ik hoop ook dat het tijdelijk zal zijn.

6 weken is natuurlijk ook nog niet zo lang geleden om van alles bij te komen. Narcose is natuurlijk ook niet mis. Geef toe aan je lichaam waar mogelijk. Sterkte meiden

[Rocky]

Dank je wel Scorpio, ik wacht het inderdaad maar even af, meer kan ik ook niet doen denk ik. Ik ben in ieder geval blij dat sommige klachten wel weg zijn en probeer er iedere dag weer het beste van te maken, maar maak me er toch wel een beetje zorgen om. Ik ben ook weer begonnen met sporten, dan heb ik in ieder geval weer een uitlaatklep voor m’n lichaam.

@Lieke, ik merk ook dat ik weer snel overprikkeld ben. Probeer je vooral niet schuldig te voelen. Voor jou is het pas 4 weken geleden en ik ben blij voor je dat je in ieder geval even 2 uurtjes rust hebt kunnen pakken.

[Benijofar2312]

Ik moet nog geopereerd worden en ook ik heb div. Klachten.
Mijn PC vertelde me dat na de operatie de klachten eerst verergeren en daarna afnemen.
Heb gewricht klachten en geen energie ook een hoofd vol watten en concentratie is ook ver te zoeken en vit. Te kort.
Ben benieuwd .. Best wel spannend nu de datum dichterbij kruipt.

[bloempje70]

Wat ik me afvraag: je lichaam kan de siliconen toch niet afvoeren? Ik dacht dat die deeltjes er nooit meer uitgaan? Weet iemand daar antwoord op?

[daantje71]

Goedemorgen

Ik ben om eerlijk te zijn het strijden moe. Van mij hoeft t echt niet meer. Wachten op Nanayakkara heeft weinig zin. Sta ergens achter aan de lijst. Denk dat ik dat niet eens ga redden.
Vanacht weer wakker en mn lichaam is ongelooflijk hard aan t vechten. Ik lig dan te huilen en hoop alleen maar dat ik in slaap val om dit angstige gevoel te onderdrukken. Tuurlijk zijn er klachten verdwenen maar het volgende, net als bij jou is blijvend :
Woordvindproblemen
Vergeetachtigheid ( als ik de dag ervoor een film heb gekeken weet ik begon niet meer welke of waar ie over ging)
Concentratie problemen
Watten in hoofd
Band om hoofd ( gek word ik van dat gevoel)
Pijnlijke spieren en gewrichten
Slechte kwaliteit bindweefsel
Droge ogen
Vermoeidheid weinig energie... ik denk iedere dag nu ga ik sporten maar mag blij zijn als ik een paar x de trap op en af ga
Soms heb ik een goede dag... maar die zijn de afgelopen 4 maanden op 1 hand te tellen.
Ben depressief aan t worden
Mn gezicht is uitgehold, zonder make up een wandelend skelet. ( dat vind ik persoonlijk t minst erge)
Ik merk dat het me stoort dat er weinig mensen voor je klaar staan. Stuk voor stuk onbegrip naar mij toe. Als ik uitleg, dat ik me zorgen maak over mn toekomst krijg je te horen.... joh over een paar weken ben je de oude. Ik sluit me af dus vereenzaam. Kan t niet meer opbrengen uit te leggen wat ik mankeer. Nee mijn leven en dat van vele vrouwen is een hel. Sterkte voor een ieder in deze rot situatie

[Luna MKS]

Lieve meiden,

Ik het onderwerp afgesplitst. Dit gaat over tijdelijke verergering van klachten, die andere niet.
In dit topic vind je antwoorden over deze verergering en of siliconen weggaan: viewtopic.php?f=61&t=2127

Sterkte allemaal!

X Luna

[Elize1983]

Goedemorgen

Ik ben om eerlijk te zijn het strijden moe. Van mij hoeft t echt niet meer. Wachten op Nanayakkara heeft weinig zin. Sta ergens achter aan de lijst. Denk dat ik dat niet eens ga redden.
Vanacht weer wakker en mn lichaam is ongelooflijk hard aan t vechten. Ik lig dan te huilen en hoop alleen maar dat ik in slaap val om dit angstige gevoel te onderdrukken. Tuurlijk zijn er klachten verdwenen maar het volgende, net als bij jou is blijvend :
Woordvindproblemen
Vergeetachtigheid ( als ik de dag ervoor een film heb gekeken weet ik begon niet meer welke of waar ie over ging)
Concentratie problemen
Watten in hoofd
Band om hoofd ( gek word ik van dat gevoel)
Pijnlijke spieren en gewrichten
Slechte kwaliteit bindweefsel
Droge ogen
Vermoeidheid weinig energie... ik denk iedere dag nu ga ik sporten maar mag blij zijn als ik een paar x de trap op en af ga
Soms heb ik een goede dag... maar die zijn de afgelopen 4 maanden op 1 hand te tellen.
Ben depressief aan t worden
Mn gezicht is uitgehold, zonder make up een wandelend skelet. ( dat vind ik persoonlijk t minst erge)
Ik merk dat het me stoort dat er weinig mensen voor je klaar staan. Stuk voor stuk onbegrip naar mij toe. Als ik uitleg, dat ik me zorgen maak over mn toekomst krijg je te horen.... joh over een paar weken ben je de oude. Ik sluit me af dus vereenzaam. Kan t niet meer opbrengen uit te leggen wat ik mankeer. Nee mijn leven en dat van vele vrouwen is een hel. Sterkte voor een ieder in deze rot situatie

Hee mop,
Zo herkenbaar jouw verhaal! Ik zit er ook doorheen, alles van je verhaal herken ik (explantatie 4okt 2019). Ik heb elke nacht pijn en slik nog steeds 20mg amitriptyline voor t slapengaan. Word 0530u wakker met paniekgevoelems en een depressief gevoel. Zie het ook totaal niet meer zitten allemaal.. Voel me schuldig naar de kids, m’n relatie kapot gegaan en al het onbegrip eromheen..
sterkte

[Sammie]

Lieve meiden

Ik kan niet uit ervaring spreken want ik wacht nog op explantatie.
Ik kan wel uit ervaring spreken over depressie achtige dingen. Ik ben jaren geleden heel depressief geweest. Verschrikkelijk! Het gevoel dat het nooit meer anders wordt, dat niemand je snapt. Dat mensen zeggen;maar je hebt toch dit en dit......hoe kan je dan niet blij zijn. Zo eenzaam.
En dan hebben jullie ook nog zoveel lichamelijke klachten. Ik vind het nu al moeilijk om vol te houden, en ik ben nog niet eens geopereerd.
Wel weet ik uit ervaring dat je geest heel erg sterk is. Je kan je geest beheersen. Je kan hem beinvloeden.
Probeer te relativeren. Probeer na te blijven denken aan waarom je iets hebt gedaan. Probeer te denken aan dat het wel eens een jaar of langer kan duren voordat je lichaam herstepd van explantatie. Probeer niet alles onder een vergroot glas te leggen maar bekijk en benoem vooral de goeie en fijne dingen voor jezelf.
Ik bedoel niet dat het wel meevalt of dat je je aanstelt. Of dat het tussen je oren zit. Ik beself of kan me inleven in hoe het moet zijn. Maar ik weet ook uit ervarong dat je je geest kan helpen sturen. Oefenen, absoluut, maar zeker haalbaar.
Zoek hulp! Bij wie dan ook. Je hoeft het niet alleen te doen. Heel goed dat je je hier uit maar er os meer hulp. Lichamelijk en geestelijk. Zoek naar wat voor jou werkt. Misschien niet in 1 keer gevonden maar geef niet op!
Geef nooit op! Geef niet op.
Er is zoveel wel. Zoveel positief. Zoveel fijn. Zoveel liefde. Zoveel beterschap.
Veel meer dan de nare dingen. Ookal zie je het nu niet.
Strooi met liefde, vooral zelf liefde. Dan krojg je het terug. Echt waar.
Geef niet op!
We denken aan jullie

[Essi]

Wat een mooie en lieve woorden van je sammie❤
Sterkte voor de meiden die er doorheen zitten.
Ik denk aan jullie
Liefs essi

[Luna MKS]

Lieve Daantje, ik zie nu dat ik jou bericht niet had gelezen. Ik probeer selectief te lezen, maar wat een verdrietig berichtje
Weet alsjeblieft dat de eerste paar maanden het zwaarst zijn en dat alles weer wat beter zal gaan worden, echt blijf geloven ok?
Zoals Sammie zegt, gedachten hebben krachten.
Al begrijp ik je zo zo zo goed. Weet precies hoe je je voelt. Soms wil je niet meer sterk zijn

Weet dat ik aan jou en alle andere lieve meiden denk

Al mijn lieve liefs