Hierbij het verslag van mijn BEVRIJDINGSDAG
want zo zie ik het! Afgelopen zaterdag 10 december ben ik geopereerd door dr. Kappel. Ik heb inmiddels al 15 jaar implantaten van McGhan. Ik was 18 toen ik ze liet zetten, omdat ik totaal geen borsten had en ik hier een erg minderwaardigheidscomplex door had. En eerlijk is eerlijk, ik was er hartstikke blij mee! Wat ik ook zo fijn en geruststellend vond, was dat er gezegd werd dat de implantaten 100% veilig waren en ze nooit vervangen hoefden te worden. Beter kon niet toch?!?Wat voel ik me belazerd, want silliconen veilig? De grootste onzin ooit!!!!! Wat verschrikkelijk dat de cosmetische industrie alleen aan geld denkt, en het ze niets boeit hoe vrouwenlevens verwoest worden want dat is wat er gebeurt.
Als ik nu terugkijk, begon ik al binnen een jaar na de operatie klachten te krijgen. Het begon met extreme vermoeidheid, beter gezegd uitputting: ik kon letterlijk al buiten adem zijn van het lopen van de bank naar de koelkast. Daarna begon ik hoofdpijn te krijgen, dagelijks. Ik hoorde al snel bij het interieur van de huisarts. Bloedonderzoek hier, scan daar. Maar nee, hoor er was niets aan de hand! Het was stress. Maar ik had helemaal geen stress! Ik had een hartstikke leuk, druk leventje. Toch dacht ik dat het aan mij lag, aangezien er niets gevonden kon worden bij bloedonderzoeken. Even schoot de gedachte door mijn hoofd heen dat het misschien wel aan de implantanten kon liggen. Maar nee, er was tegen mij gezegd dat ze veilig waren, dus dat kon niet. Hierdoor heb ik er nooit meer overna gedacht! Na de hoofdpijn begon ik last te krijgen van maagdarm klachten. Daarnaast kreeg ik last van pijn in mijn nek en schouders. Verder kon ik niet helder meer nadenken. Ik kon niet op woorden komen, vergat van alles en kon me moeilijk concentreren. Ik ben een aantal keer een baan kwijt geraakt, en ik weet nu zeker dat het kwam doordat ik gewoon niet in staat was 100% te functioneren door alle klachten die ik had! De pijn breidde zich steeds verder uit. Ik kreeg pijn in mijn armen en benen, de laatste maanden kreeg ik zelfs krachtverlies. Mijn telefoon vasthouden begon zelfs pijn te doen. Oja, ik kreeg ook allerlei psychische klachten zoals hevige paniekaanvallen en depressies. Ik heb de afgelopen 4 jaar totaal 18 verschillende soorten medicatie gehad. Allemaal om zowel lichamelijke als psychische klachten te bestrijden. Echter hebben ze me alleen maar slechter gemaakt. Mijn moeder zei tegen dr. Kappel: ik wil zo graag mijn vrolijke, levenslustige dochter terug! Nou dat zegt wel genoeg toch.
Aangezien ik ontzettend bang was voor de pijn na de operatie, wilde ik de operatie laten uitvoeren in een ziekenhuis aangezien ze daar meer mogelijkheden hebben voor pijnbestrijding. Echter kwam ik tot de ontdekking dat de meeste plastisch chirurgen het belangrijker vinden om geld te verdienen dan toe te geven dat silliconen levensgevaarlijk zijn. Vandaar dat ik besloot om naar dr. kappel te gaan. Een van de weinige artsen die gelooft in de borstimplantaatziekte! Ook is het ontzettend belangrijk dat er zo veel mogelijk kapsel verwijderd worden, aangezien hier ook nog silliconendeeltjes in zitten. Dr. Kappel doet dit goed, omdat zij weet hoe belangrijk dit is. Ik ben zo blij dat ik mij heb laten opereren door haar! Toen ik in de OK ruimte lag, hield ze mijn hand vast en kneep er zachtjes in. Ik werd er emotioneel van omdat ik me zo gesteund voelde. De verpleegkundigen zijn ook super lief daar! Ze belt me elke dag om te vragen hoe het gaat. Welke arts doet dat tegenwoordig? Alleen een arts die echt begaan is met de patiënt!
De pijn valt reuze mee. De pijnklachten in mijn gehele lichaam die ik al jaren heb, zijn veel erger dan de wondpijn van de operatie. Veder interesseert het me helemaal niks dat ik geen borsten meer heb. Wat zijn die krengen zwaar zeg!! Geen idee hoe ik hier ooit blij mee kon zijn. En mocht ik ooit nog een opmerking van een man krijgen over mn borsten, die krijgt gelijk een klap voor zn kop. Ik ben wel bang voor de toekomst in de zin dat ik niet weet in hoeverre ik ga herstellen. Maar goed, dag voor dag stap voor stap.
Lieve meiden: begin niet aan deze rotzooi, en als je ze al hebt, laat ze eruit halen! Ook bij milde klachten, want geloof me de klachten worden steeds erger. En al die klachten zijn het zo niet waard! Ook met weinig/geen borsten zijn we hartstikke mooi!!!
