Een tweede manier om van onszelf te houden, is diepe waardering voor onszelf. Voor onze apartheidjes, voor alles waar we ons voor schamen, voor de dingen die we misschien niet zo goed doen… We kunnen veranderen door van al onze aspecten te houden. Dat is kwetsbaarheid, en dat is de sleutel.
Helaas houden velen van ons niet van zichzelf totdat ze dat gewicht verloren hebben, totdat ze die baan hebben, dat vriendje hebben of wat dan ook. We leggen altijd condities op onze liefde, maar we kunnen veranderen. We kunnen van onszelf houden, zoals we zijn. Nu.
Van de mooie dingen houden… Ja, dat is makkelijk. De kunst zit hem erin om ook de schoonheid in de ‘minder mooie' dingen te zien.
Zelfacceptatie vereist wat tijd, aandacht, moed, kwetsbaarheid en heel veel zelfliefde. Accepteer en omarm je eigen imperfecties. Je hebt niet eens redenen nodig om van jezelf te houden. (Zelf)liefde is eigenlijk de standaard. De nulmeting. Vanuit dat punt zijn we afgedwaald naar schuld- en haatgevoelens naar onszelf. Ons ego deed dat, en ons ego zorgde ervoor om te geloven dat die schuld en haar ‘normaal' is…
Houd van jezelf zonder reden. Sterker nog: je bent zelf liefde.
En lukt dit allemaal nog niet? Voel je de zelf-oordeel (ego) nog steeds heel sterk? Heb dan ook liefde en acceptatie voor het feit dat je je ego ervaart in plaats van zelfacceptatie. Wees volledig accepterend voor ieder aspect van jezelf, inclusief de duistere kanten. Jij wordt een ruimte van onvoorwaardelijke liefde en acceptatie en dat steekt ook andere geweldige mensen aan.
🥰
