De schoonheid van imperfectie

[WabiSabi]

Mijn verhaal; ik scheef het voordat ik me op dit forum ging verdiepen. Dus inmiddels ben ik me van veel meer bewust. Waaronder alle vage klachten. Ik weet natuurlijk ook dat er zoveel ergere verhalen zijn. Toch wil ik het graag delen omdat ik anders niet goed weet waar ik moet beginnen. De foto’s van na de operatie zal ik t.z.t. delen op het afgeschermde gedeelte. Hierbij wel de foto uit 1998. Waarom het allemaal begon.

Wabi Sabi; de schoonheid van imperfectie
Borsten….. het leek een niet ontwikkeld deel van mijn lichaam. Het niet krijgen van borsten beheerste mijn puberteit en het volwassen worden. Inmiddels ben ik 42 en ze beheersen me nog.
In 1998 heb ik voor het eerst protheses laten plaatsen in het Catharineziekenhuis in Eindhoven. Dolblij en de beste beslissing die ik toen kon nemen. Ze waren niet groot maar de verhouding was goed, ze pasten bij mijn lichaam. Ik ben 1.60 groot en weeg rond de 50 kilo. De protheses werden destijds voor mijn borstspier geplaatst en in de loop van de jaren werden ze er niet mooier op, je kon de vouwen in de protheses goed voelen en zien. Tijd voor vervanging dus. En zonder over de risico’s na te denken of me daarin te verdiepen ging ik ervoor.
In 2015 heb ik in het OLVG West te Amsterdam mijn protheses laten vervangen door dr. Van Selms. Dr. Van Selms noemde mijn natuurlijke cupmaat ‘’cup zero’’. Hij was overtuigend en hij gaf mij een goed gevoel. Op zijn advies werden de nieuwe protheses achter mijn borstspier geplaatst, wederom niet groot maar naar tevredenheid. Alles verliep goed. De protheses die eruit werden gehaald waren intact en de echo liet zien dat ik geen siliconen resten had. Mijn lichaam had de afgelopen 17 jaar perfect op de siliconen protheses gereageerd. Wederom was er voor mij geen reden om over de mogelijke gevolgen van siliconen na te denken.
Afgelopen oktober ontdekte ik een knobbel in mijn rechterborst. 19 oktober naar de huisarts en de volgende dag al naar de mammapoli in het OLVG Oost te Amsterdam. De nogal laconieke, jonge radioloog van het OLVG stuurde mij na een mammografie en snelle echo naar huis en bestempelde deze knobbel als uitermate klein en niet zorgwekkend. Verbouwereerd en niet serieus genomen ging ik daar weg. Alles in mijn lijf zei dat er iets niet ok was en dat deze radioloog mij te gemakkelijk had weggestuurd.
Thuis ging ik direct op onderzoek en ik blijk, zoals heel veel vrouwen, de protheses van Allergan Natrelle met grove textuur te hebben. Dit zijn protheses die inmiddels van de markt zijn gehaald en waar het internet vol van staat. Deze protheses worden zelfs gelinkt aan de ziekte ALCL (een zeer zeldzame vorm van lymfklierkanker). Uit onderzoek zou blijken dat vrouwen met onder andere deze protheses een wel 400 keer verhoogd risico op ALCL zouden hebben. Alle alarmbellen gingen rinkelen tot aan de angst voor ALCL aan toe. In overleg met mijn huisarts ben ik voor een second opinion naar het Amstelland Ziekenhuis gegaan. Daar zat ik weer op de mammapoli. Dat van ALCL geen sprake was werd al snel duidelijk maar de knobbel moest wel onderzocht worden. Dus opnieuw een echo daar.
Ook deze radioloog stelde direct vast dat de afwijking in mijn rechterborst goedaardig moest zijn. Hij vond het bijzonder te zien dat mijn borstweefsel inclusief huid maximaal 5 mm dik is. De cup zero werd hiermee bevestigd. Voor de formaliteit maakte hij ook een echo van mijn linker borst. En….ik zag het ook, het zag er anders uit dan rechts. Het was één grote sneeuwvlek. Mijn prothese bleek gescheurd en goed ook. Lekkage buiten het kapsel en siliconen in mijn oksels.
Van het een op andere moment bleek de prothese in mijn linker borst goed stuk. Siliconen in mijn oksels en een afwijking in mijn rechter borst. De achtbaan vertrok.
In vier weken; 12 arts bezoeken, een mammografie, drie echo’s, een MRI zonder contrastvloeistof, een MRI met contrastvloeistof en een mislukte punctie. De afwijking in mijn rechter borst blijkt een zeer platte afwijking van ca. 2 tot 3 cm te zijn, met de classificatie BI-RADS 3, zo goed als zeker goedaardig maar wel om in de gaten te houden. Daarmee hield het bij de mammapoli op en de algemene chirurgie verwees mij door naar de plastische chirurgie met het advies; protheses eruit, inclusief het kapsel. En daarbij ook meteen de afwijking laten verwijderen en laten onderzoeken door de klinisch patholoog. Over de haast van deze operatie waren de meningen van de artsen ruim verdeeld. Inmiddels weer een aantal weken verder en na een bezoek bij de plastisch chirurg werd ik op de wachtlijst van zo’n dikke drie maanden geplaatst. Dat was 8 december.
Met dokter Van Selms heb ik in de afgelopen maanden ook contact gehad. Hij is inmiddels werkzaam bij de Jan van Goyen Kliniek in Amsterdam. Zonder hem iets te verwijten had ik sterk de behoefte hem te laten weten dat de door hem geplaatste en veel besproken prothese al na vijf jaar gescheurd is. Ik stuurde hem een e-mail en hij reageerde direct, hij wilde me graag zien. Uiteraard bood hij aan mij te opereren maar door de afwijking in mijn rechterborst leek het mij beter om in het Amstelland geholpen te worden.
Deze week kreeg ik te horen dat mijn operatie wellicht pas over een half jaar, of zelfs nog later, kan worden uitgevoerd. Dat komt door Corona. Uiteraard begrip voor, toch geen fijn idee!
Naar aanleiding daarvan heb ik dr. Van Selms gebeld. Bij hem zou de wachttijd ca 6 weken zijn en ook hij kan de afwijking gelijktijdig verwijderen en laten onderzoeken door een klinisch patholoog. Het was een fijn gesprek en ik voelde me direct opgelucht. Inmiddels ben ik een paar maanden verder en durf ik het aan door hem geopereerd te worden. We hebben alles in werking gezet en de operatiedatum is een feit. 10 maart! Eindelijk een datum om naar uit te kijken. Verlost te zijn van de onzekerheid en de rommel in mijn lijf.
Nieuwe protheses zijn uiteraard besproken maar ik wil het niet. En voor lipofilling heb ik gewoonweg geen vet. Er is me duidelijk gemaakt dat het wellicht niet fraai wordt, ik zal nooit meer een BH hoeven dragen en de littekens zullen pontificaal aanwezig zijn, geen borstplooi waarin ze vallen, geen enkele manier om ze te verbergen. Maar ik ga ervoor, ik ga zorgen dat ik durf gezond te zijn, hoe het ook eruit komt te zien. En ik hoop ooit een voorbeeld te kunnen zijn voor meisjes en vrouwen die dat nog niet durven.
Wabi Sabi; accepteren en loslaten. Stop met opsmuk en laat zien wat er tevoorschijn komt

[WabiSabi]

[Luna MKS]

Lieve schat, jouw topic is niet afgeschermd. Moet ik hem verplaatsen?

[Luna MKS]

Ik had je verhaal nog niet gelezen, maar zag je foto dus uit bescherming voor jou meteen die vraag. Maar zie nu dat je het juist bewust in het openbare deel deed❤
Ik zal je verhaal lezen❤

[Luna MKS]

Wat een ontroerend en krachtig vehaal!❤
Ik zal hem een speciale plek geven, want dat verdient hij.

Dank je wel voor het delen!
Ga nog even nadenken waar ik hem plaats

Al mijn liefs

[WabiSabi]

Dank je wel Luna. Ik ken je niet maar ik voel een ontzettend lief karakter.
Je mag hem verplaatsen dan plaats ik daar later de foto’s na de operatie bij.
Dacht zo mss meer onzekere meisjes te bereiken.

[Luna MKS]

Nee hij is prachtig! Ik wil hem juist in het openbare deel idd voor de onzekere meisjes. Dan kun je weer een nieuw topic maken voor je fotos na explantatie. En zet ik een linkje in dit topic voor je.
Komt goed hoor!

[Susana]

Wabisabi, wat een openhartige verhaal!
Je hebt een lange weg achter jou zo te lezen, en wat fijn dat acceptatie mag er zijn voor wie je bent! Herkenbaar!
Bedankt voor het delen!

[Daantje92]

Met kippenvel jouw verhaal gelezen!!!
Super dat je dit deelt om zo ook onzekere vrouwen wakker te schudden, samen staan we sterk!
Nog even aftellen en dan is de rommel uit je lijf, ik wil je alvast ontzettend veel kracht wensen voor je operatie en de periode erna. Lees je verhaal nog duizendmaal als je het moeilijk hebt. Ik ben ervan overtuigd dat dat je sterk maakt.

Liefs Daantje

[Luna MKS]

Heb het topic bij 'Acceptatie' gedaan en sticky gemaakt.

[Marie]

Wat een heftig verhaal weer! En wat heb ik een respect voor jou! Echt heel knap hoe je ermee omgaat! Ik word 4 dagen voor jou geopereerd en heb hoogstwaarschijnlijk ook weer cup zero straks... Ook ik heb de ruwe variant protheses (van McGhan, zo heette Allergan voorheen), dus ook de slechtste variant. Ik zal je blijven volgen! Sterkte en succes!

Liefs Marie

[Essi]

Wat een dappere vrouw ben je. Het is vreselijk wat er op jou bordje ligt, maar je instelling is goed!
Je kiest voor je gezondheid en dat is alles wat telt.
Ik zet je op de lijst met komende operaties.
Liefs essi

[WabiSabi]

Fijne reacties. Doen mij goed en maken mij nog strijdlustiger.
@ Marie, ik heb jouw verhaal zojuist (nog een keer) gelezen. Weet je wat ik me heb voorgenomen; ik ga straks all the way. Direct. Geen watten, sokkenrolletjes, pads of dikke vullingen. Ik ga mijn kledingstijl niet aanpassen. Het is wat het is. Mijn borsten beheersen mij al mijn hele leven en sinds oktober maken ze me lichtelijk gestoord. Het is mooi geweest. Ik wil straks vrijuit kunnen sporten, hardlopen, dansen, zonder bang te zijn dat mijn bh omhoog schiet, vullingen verplaatsen of wat dan ook voor een gênant moment. Ik wil me aankleden zonder eerst mijn bh op te hoeven vullen, de rest van mijn leven. Ik ga straks met mijn cup zero werken, naar de sportschool en naar feestjes. Bevalt iemand het niet; kijken ze maar de andere kant op. En grote borsten is niet meer in. “Plat” met de juiste uitstraling kan volgens mij best heel sexy zijn:). Wij zijn zoveel meer dan borsten!

[WabiSabi]

Marie, ik vind je wel ontzettend stoer en dapper dat je na de uitzending van Radar deze beslissing hebt genomen. Zonder klachten of omdat ze stuk zijn.
Als ik dat soort programma’s keek, stopte ik mijn kop in t zand. De eerste 17 jaar waren ook goed gegaan, niets om mij zorgen over te maken. En als mijn dochter vroeg “mam, en die van jou dan?”. Zei ik “tuurlijk niet schat, die van mama zijn spiksplinternieuw”. Heel naïef!

[Trudie]

10 maart komt al dichterbij!! WAT een achtbaan waarin je zat...ik hoop dat de vorouitzichten rust geven.Goed dat je Dr van Selms gecontact hebt! Begrijpo ik het nu goed dat je er toevallig achtergekomen bent dat links gescheurd is omdat je rechts een afwijking voelde? Oftewel...ene gescheurde protese hoef je niet te merken?