Operatie Veetje door dr. Kappel (wissel met monobloc)

[veetje]

Hoi iedereen

Al maanden lang zit ik mee te lezen op dit forum zonder dat ik zelf iets heb bijgedragen. Maar vandaag ben ik klaar om met jullie mijn verhaal te delen.

Ik nam 13 jaar geleden borstprothesen, waar ik net zoals de meeste dames hier erg blij mee was. Mooi resultaat, veel zelfvertrouwen, geen gezondheidsklachten. Alles ging goed. Enkele jaren later beviel ik van mijn eerste kindje dat ik met veel liefde borstvoeding wou geven. Tot m'n grote frustratie bleek ik over erg weinig melk te beschikken. Op aanraden van mijn gynaecologe (die op de hoogte was van de bv!) startte ik met afkolven om zo de melkproductie op gang te brengen. Ook bij het kolven maar een mager resultaat dus kolfde ik zo hard en zo lang om de laatste druppel eruit te persen. Toen is voor mij alle ellende begonnen ... Ik werd vermoeider met de dag, had de ene verkoudheid na de andere, kreeg allerlei allergieën,... Kortom, mijn weerstand stond op nul. Nadat deze klachten ongeveer een jaar lang aanhielden was ik plots bevrijd van de meeste symptomen. Verkoudheden bleven weg, allergieën knapten op en de slopende vermoeidheid werd een draaglijke vermoeidheid. Ik was over het ergste heen, dacht ik. Maar toen kreeg ik gewrichtsklachten.Het begon in m'n tenen, daarna handen, en verspreidde zich in de loop van de volgende 8 jaren naar de polsen, kaak, heup en rug. Ik was in behandeling bij een reumatoloog, die de diagnose reumatoide artritis vaststelde op basis van zeer sterk verhoogde reuma-waarden in mijn bloed. Ik sukkelde door het leven, nietsvermoedend dat de oorzaken van alle klachten wel eens de prothesen konden zijn. Jarenlang heb ik op het internet vele forums afgeschuimd op zoek naar lotgenoten en antwoorden. Het was pas toen ik op dit forum terechtkwam dat mijn ogen werden geopend. Zou het kunnen dat ... ???
Ik heb enkele maanden elke dag hier komen lezen, notities gemaakt en mezelf voorbereid om dan uiteindelijk de knoop door te hakken. Enkele dagen geleden ben ik geholpen door Dr. Kappel. Ik schrijf dit berichtje vanuit m'n ziekebedje . Dr. Kappel heeft me bevrijd van de siliconenbommen en ze gewisseld voor de monobloc prothesen. Ik heb er lang over nagedacht en alle voor-en nadelen afgewogen. Ik probeer de monobloc en zie wel wat het geeft. Nu wordt het afwachten of de pijnklachten zullen verdwijnen. Ik ben zeker dat alle ellende werd veroorzaakt door de siliconen maar omdat ik ze 13 jaar in me heb gehad twijfel ik sterk of ik weer beter kan worden. Ik lees dat 'vage gewrichtsklachten' tot het ziektebeeld behoren maar in mijn geval gaat het toch echt om artritis met zeer hoge ontstekingsfactor in het bloed. Volgens mij is dit niet zomaar iets waar ik makkelijk vanaf raak omdat m'n lichaam al die tijd zoveel anti-stoffen heeft geproduceerd dat het nu de weg naar gezondheid niet meer terugvindt. Het wordt dus afwachten wat de toekomst brengt. Dr Kappel kon vaststellen dat er geen lekken waren, wel was de prothese duidelijk minder gevuld dan oorspronkelijk dus vanwege het zweten is er wel heel wat siliconen in mijn lichaam gekomen. De kapsels konden niet volledig worden verwijderd gezien ze te stevig zaten vastgegroeid aan het borstweefsel. Dat vind ik erg jammer want nu zit er nog ziekmakend materiaal in wat volledig herstel misschien in de weg staat. Nu ja, positief blijven. Erger dan het geweest is kan het niet worden.
Momenteel kan ik nog maar weinig zeggen van het resultaat. Heb de nieuwe borsten nog niet gezien want alles is stevig ingepakt en hangt vast met drains. Ik neem ook een antibioticum en paracetamol waardoor de pijn goed mee valt. Door de pijnstillende medicatie heb ik geen last van de reuma pijnen maar dat geeft natuurlijk een vertekend beeld. Alles zal pas duidelijk worden nadat de medicatie wordt stopgezet. Dan weet ik pas of ik nog kan opknappen. Ik zal volgende maand een update brengen hoe het me verder vergaat.

Veel sterkte aan iedereen die leeft met pijn, je bent niet alleen.
+Liefs+

[Mousje]

Lieve veetje,

Jee wat een ellende toch he. Als we met de informatie van nu, toen geweten hadden wat de gevolgen waren van siliconenimplantaten, waren we er nooit aan begonnen....

Ik heb mijn siliconenbommen ook al 13/14 jaar en herken je klachten. Heb op dit moment 24/7 pijn aan mijn linkerborst en daarnaast toenemende gewrichtsklachten in mijn vingers en rug en daarnaast een (lijkt wel een nooit overgaande) vermoeidheid. Sta er mee op en ga ermee naar bed. Toen ik deze site ontdekte, werden mijn ogen ook geopend en hét moment dat ik ook echt voor mezelf besloten heb ze te verwijderen. Op 11 februari a.s. staat mijn operatie gepland. Hopelijk nemen de klachten daarna af...
Ik sta er nu zo in dat ik vooralsnog geen vervangende implantaten of lipovulling wil. Mijn eerste doelstelling is volledig herstellen van al die zooi. Daarna zie ik wel verder of ik er nog behoefte aan heb ja of nee.

Hoe is bij jou de operatie gegaan? Waren de implantaten gescheurd of was er verder niets te zien?
Ik wens je echt heeeel veel sterkte met je herstel!!!

Liefs, Mousje

[Luna MKS]

Hoi Veetje,

Jeetje, je hebt het gedaan. Het is achter de rug, wat goed! Ben erg blij dat je hebt doorgezet, dapper van je!!!
Ik hoop met heel mijn hart dat je klachten wel afnemen. Het gebeurt vaak dat zelfs bij een auto-immuunziekte dat deze zich stabiliseert en ontstekingen minder hevig zijn, medicijnen beter aanslaan en klachten hierdoor dus verminderen. Er is altijd hoop lieve Veetje, geef dat niet op hoor!
Ik wens je ongelofelijk veel sterkte en hoop over 1 maand een heel blij en tevreden Veetje te horen. Wees er wel op voorbereid dat klachten tijdelijk kunnen verergeren he? Niet schikken als dat gebeurt ok? En neem zoveel mogelijk van de supplementen die worden aangeraden.
Heel veel, heel veel liefs uit mijn LOVE3 voor jou,
Luna +LOVE+

Ps. Ik zal je ervaringen straks bij het subforum 'Monobloc' plaatsen ok?

[Luna MKS]

Lieve Veetje, Hoe is het nu met je? Hoop dat alles goed gaat en dat je niet een al te grote terugval hebt gekregen.

Heel veel liefs, Luna