Hi!
Ik wilde even laten weten dat ik vandaag mijn monobloc implantaten heb laten verwijderen bij drs. Visser onder plaatselijke verdoving.
Het was binnen een half uur klaar.
Dus al met al zo gepiept.
Ik heb het zelf moeten bekostigen maar ik wilde ze zo snel mogelijk eruit hebben.
Tijdens mijn menstruatie ervaar ik altijd de meeste klachten van de implantaten, pijnlijk, drukkend, trekkend gevoel, ook in oksels en algehele malaise. Wilde dit niet nog een cyclus meemaken.
Ik wil mijn ervaring graag delen zodat ik er wellicht andere vrouwen mee kan helpen:
Mijn implantaten zijn dus onder lokale verdoving verwijderd.
Om 10u vandaag had ik de afspraak.
Vooraf heb ik gewoon kunnen ontbijten en valeriaan ingenomen tegen de spanning..
Want het is natuurlijk wel spannend dat je alles meekrijgt tijdens de explantatie. Ik had al aangegeven dat ze me niet moesten vertellen welke handelingen ze allemaal deden, want dan ga ik het visualiseren en was ik bang om het niet aan te kunnen
Ik mocht me uitkleden, kreeg een badjas aan, liep naar de OK en zodra ik op de operatietafel lag werd alles gesteriliseerd, afgedekt en kreeg een scherm voor mijn gezicht.
Ondertussen werd ik bijgestaan door een lieve dame die gezellig tegen me kletste en dat gedurende de ingreep bleef doen.
Ik kreeg in totaal zo'n zes prikjes onderaan mijn borsten en er werd meteen begonnen.
Ik voelde wel het een en ander, zoals trekken en duwen en steekjes.
Vooral zodra het implantaat lek geprikt wordt, deze laten ze gecontroleerd leeglopen. Het vocht vangen ze op denk ik, want er lag geen nattigheid onder me.
Dan wordt er wat geduwd en uiteindelijk het omhulsel eruit getrokken.
Bij mijn rechterborst ging dat vrij soepel, bij mijn linker kostte dat wat meer geduw.
Mijn linkerborst was ook altijd mijn pijnlijkste, dus misschien lag het daaraan.
Daarna werd de incisie gehecht en toen was ik al klaar.
Ik keek naar beneden en er waren 2 kleine zielige verschrompelde borstjes over.
Maar het deerde me niet! Ik voelde me letterlijk en figuurlijk een stuk lichter, alsof er een last van mijn schouders was.
Ik kreeg een elastische band om mijn borst en dat was het.
Verder voel ik me prima en eenmaal thuis ben ik gewoon weer wat in het huis aan het rommelen.
Ik moet nog wel antibiotica vanaf morgen innemen.
Nu de verdoving is uitgewerkt voel ik wat lichte steekjes bij de hechtingen. Maar verder niks..Ben benieuwd hoe het de komende dagen zal verlopen.
Mijn explantatie is voor mij te vergelijken met een (zware) ingreep bij de tandarts. Vervelend en wat pijnlijk..maar het moet gewoon gebeuren.
Dus proberen je verstand op nul te zetten en het te ondergaan..
Leuk is anders natuurlijk. Maar het is allemaal voor het goede doel; dat ik me weer fit en mezelf voel! En hopelijk nemen de klachten ook af
Ik wens iedereen veel sterkte met de explantatie en bedenk dat je gezondheid alles waard is, en niet stomme schoonheidsidealen die ons worden opgelegd.
Ik heb trouwens sowieso het idee dat kleine borsten weer helemaal Hot zijn tegenwoordig
Liefs,
Sanna
Ik zal hem quoten in het andere topic in het besloten deel, zodat hij sneller gevonden wordt.