Voorstellen
Geplaatst: 04 jun 2021 14:29
Al geruime tijd geleden mij aangemeld voor dit forum echter tot op heden nooit mij verhaal gedaan, maar nu vliegt alles mij aan.
Ook na het zien van de docu van Dionne Slagter, allemaal zo herkenbaar en snap haar twijfel o zo goed.
Ik zit nu in de molen voor verwijderen implantaten en borstlift en ik vindt dit zo ontzettend moeilijk.
De keus voor verwijderen of laten zitten is zo moeilijk achter beide keuzes sta ik niet 100 %.
Iedereen probeert zijn goedbedoelde adviezen te geven maar niemand zit in het zelfde schuitje als ik en moet de keus maken om zijn borsten te laten verwijderen. Want ja zo voelt het voor mij.
Even kort voorstellen dan maar ( als ik alles ga schrijven dan word het wel een heel lang verhaal):
Ik ben een dame van 36 jaar en heb 16 jaar geleden beiderzijds protheses laten plaatsen i.v.m. flinke asymmetrie.(toendertijd nog vergoed door de verzekering)
Ene kant had ik een kleine A en andere volle B en heb toen op advies van de Plast aan beide kant een prothese laten plaatsen van een verschillend aantal volume. Jaren plezier van gehad.
Alleen ook al 14 jaar onverklaarbare klachten en voel ik me niet mezelf.
Ik heb een waslijst met klachten van de afgelopen jaren waar geen diagnose aan hangt en weggeschoven worden onder psychische klachten.
Al eerder nagedacht over de protheses na alle info in de media maar elke keer voor me uit geschoven en mijn klachten kon ik ook onder andere persoonlijke situaties wegschuiven.
Nu sinds 3 kwart jaar toch wederom twijfels na alle verhalen en na een zwangerschap heb ik weer asymmetrie en pijnklachten dus eind vorig jaar afspraak gemaakt bij Plastische chirurg over de mogelijkheden etc.
Mogelijkheid is nieuwe plaatsen of verwijderen en een borstlift.
Bij onderzoek blijkt dat ik in mijn ene borst kapselvorming graad 4 heb, daar komen die pijnklachten dus vandaan en daarom kan ik niet op mijn buik liggen.
Op voorhand had ik al de keus gemaakt om geen nieuwe te nemen dus dan zou verwijderen en een eenzijdige borstlift de optie zijn mijn “grote” borst wordt dan verkleint tot het zelfde volume als mijn “kleine” borst.
Ja klinkt allemaal goed en uiteindelijk samen met de specialist de keus gemaakt voor verwijderen en de lift en eventueel in de toekomst liofilling
Vanaf Januari al op de wachtlijst voor operatie, veel problemen gehad met zorgverzekering, eerst vergoeding afgegeven voor verwijderen, lift was afgewezen, bezwaar gemaakt, weer afgewezen en toen werd ook de vergoeding voor het verwijderen ingetrokken.
Wat een stress heeft dat opgeleverd en ook weer allemaal nieuwe gedachte.
Wat gaat het allemaal kosten als ik het zelf moet betalen en kan ik dan niet beter nog een paar jaar wachten tot het wel vergoedt wordt.
Nu gisteren weer een brief dat het verwijderen toch vergoed wordt nadat mijn specialist weer een brief heeft geschreven.
Hartsikke goed nieuws natuurlijk maar ook wat twijfel ik en kan zelf alleen maar huilen.
De gedachte die alleen maar door mijn hoofd gaan zijn wil ik dit wel, en wat houdt ik straks over, ben ik straks helemaal plat. Ik heb 100 duizend vragen in mijn hoofd.
Ja ik wil aan de ene kant ze der uit hebben want al zou ik mij maar 25% beter voelen dan is dit voor mij al een gewin, ben me echt bewust dat ze je ziek kunnen maken.
Heb tevens uitgezocht welke implantaten ik heb en blijkt de McGhan te hebben die uit de handel genomen zijn en niet meer geplaatst worden, tevens ook de geruwde waar een verhoogd risico bij is op ALCL.
Tuurlijk moet dit een wake up call zijn dat ik zeg ik wil ze er nu uit hebben maar er is ook een keerzijde voor mij en dat is mijn zelfbeeld en dat ik vindt dat borsten bij een vrouw horen en dat ik me daar vrouwelijk door voel.
Mijn Partner boeit het niet die zegt ik heb liever dat je gezond blijft dat dat je grote borsten heb.
Iedereen zegt je gezondheid gaat voor maar zij hoeven deze keus niet te maken
Ik ben soms gewoon bang dat als ze er straks uit zijn dat ik helemaal depressief wordt.
Sorry voor al dit emotionele gepiep maar misschien helpt het me om mijn verhaal met jullie te delen, jullie die wel weten waar ik het over heb en misschien het zelfde voelen.
Liefs
Ook na het zien van de docu van Dionne Slagter, allemaal zo herkenbaar en snap haar twijfel o zo goed.
Ik zit nu in de molen voor verwijderen implantaten en borstlift en ik vindt dit zo ontzettend moeilijk.
De keus voor verwijderen of laten zitten is zo moeilijk achter beide keuzes sta ik niet 100 %.
Iedereen probeert zijn goedbedoelde adviezen te geven maar niemand zit in het zelfde schuitje als ik en moet de keus maken om zijn borsten te laten verwijderen. Want ja zo voelt het voor mij.
Even kort voorstellen dan maar ( als ik alles ga schrijven dan word het wel een heel lang verhaal):
Ik ben een dame van 36 jaar en heb 16 jaar geleden beiderzijds protheses laten plaatsen i.v.m. flinke asymmetrie.(toendertijd nog vergoed door de verzekering)
Ene kant had ik een kleine A en andere volle B en heb toen op advies van de Plast aan beide kant een prothese laten plaatsen van een verschillend aantal volume. Jaren plezier van gehad.
Alleen ook al 14 jaar onverklaarbare klachten en voel ik me niet mezelf.
Ik heb een waslijst met klachten van de afgelopen jaren waar geen diagnose aan hangt en weggeschoven worden onder psychische klachten.
Al eerder nagedacht over de protheses na alle info in de media maar elke keer voor me uit geschoven en mijn klachten kon ik ook onder andere persoonlijke situaties wegschuiven.
Nu sinds 3 kwart jaar toch wederom twijfels na alle verhalen en na een zwangerschap heb ik weer asymmetrie en pijnklachten dus eind vorig jaar afspraak gemaakt bij Plastische chirurg over de mogelijkheden etc.
Mogelijkheid is nieuwe plaatsen of verwijderen en een borstlift.
Bij onderzoek blijkt dat ik in mijn ene borst kapselvorming graad 4 heb, daar komen die pijnklachten dus vandaan en daarom kan ik niet op mijn buik liggen.
Op voorhand had ik al de keus gemaakt om geen nieuwe te nemen dus dan zou verwijderen en een eenzijdige borstlift de optie zijn mijn “grote” borst wordt dan verkleint tot het zelfde volume als mijn “kleine” borst.
Ja klinkt allemaal goed en uiteindelijk samen met de specialist de keus gemaakt voor verwijderen en de lift en eventueel in de toekomst liofilling
Vanaf Januari al op de wachtlijst voor operatie, veel problemen gehad met zorgverzekering, eerst vergoeding afgegeven voor verwijderen, lift was afgewezen, bezwaar gemaakt, weer afgewezen en toen werd ook de vergoeding voor het verwijderen ingetrokken.
Wat een stress heeft dat opgeleverd en ook weer allemaal nieuwe gedachte.
Wat gaat het allemaal kosten als ik het zelf moet betalen en kan ik dan niet beter nog een paar jaar wachten tot het wel vergoedt wordt.
Nu gisteren weer een brief dat het verwijderen toch vergoed wordt nadat mijn specialist weer een brief heeft geschreven.
Hartsikke goed nieuws natuurlijk maar ook wat twijfel ik en kan zelf alleen maar huilen.
De gedachte die alleen maar door mijn hoofd gaan zijn wil ik dit wel, en wat houdt ik straks over, ben ik straks helemaal plat. Ik heb 100 duizend vragen in mijn hoofd.
Ja ik wil aan de ene kant ze der uit hebben want al zou ik mij maar 25% beter voelen dan is dit voor mij al een gewin, ben me echt bewust dat ze je ziek kunnen maken.
Heb tevens uitgezocht welke implantaten ik heb en blijkt de McGhan te hebben die uit de handel genomen zijn en niet meer geplaatst worden, tevens ook de geruwde waar een verhoogd risico bij is op ALCL.
Tuurlijk moet dit een wake up call zijn dat ik zeg ik wil ze er nu uit hebben maar er is ook een keerzijde voor mij en dat is mijn zelfbeeld en dat ik vindt dat borsten bij een vrouw horen en dat ik me daar vrouwelijk door voel.
Mijn Partner boeit het niet die zegt ik heb liever dat je gezond blijft dat dat je grote borsten heb.
Iedereen zegt je gezondheid gaat voor maar zij hoeven deze keus niet te maken
Ik ben soms gewoon bang dat als ze er straks uit zijn dat ik helemaal depressief wordt.
Sorry voor al dit emotionele gepiep maar misschien helpt het me om mijn verhaal met jullie te delen, jullie die wel weten waar ik het over heb en misschien het zelfde voelen.
Liefs
en goed na te gaan wat ik belangrijk vind.