Enkelzijdige prothese.
Geplaatst: 22 apr 2021 13:36
Ik ben Judith, 38 jaar.
Ik ben (hopelijk) bijna aan het einde van mijn reis en wil graag mijn verhaal delen.
Ik hoop hiermee anderen te kunnen helpen het kwartje te laten vallen.
Dankbaar dat dit forum bestaat.
Een waardevolle schat aan informatie.
In het begin is het nogal overweldigend, nu bijna aan het einde van mijn reis ben ik strijdbaarder dan ooit.
Ik voel me krachtig, geloof in mezelf en in mijn lichaam.
Daarnaast laat ik me echt door niemand meer wat wijsmaken, maar volg mijn eigen gevoel.
Mijn waardering voor iedereen die zo moet vechten voor zijn eigen gezondheid.
Het is een weg met veel hobbels (flinke hobbels) maar laat je daardoor niet weerhouden om te vechten voor jezelf.
Jij hebt er immers recht op om weer gezond te worden, zover dat nog mogelijk is.
Ik kan alleen maar zeggen.
Blijf geloven in jezelf, heb vertrouwen in je lichaam.
Uiteindelijk kom je er mentaal sterker uit.
Laat ik nu maar beginnen aan mijn verhaal
- In 2000 McGhan Limited of CUI laten plaatsen in het ziekenhuis ivm Behoorlijke asymmetrie (Aa en volle c)
Door een zeer kundige pc(Dr Laban) , inmiddels met pensioen.
- 2012 prothesewissel Eurosiliconen
echo en MRI laten vocht rond prothese zien, geen siliconen, geen ruptuur.
Het zien van de McGhan prothese was onmogelijk.
Na 1e zwangerschap bleven de 'zwangerschapskwaaltje'
Na 2e zwangerschap verdwenen ze ook niet. Sommige werden erger.
- 2018 Viel het kwartje.
De zwangerschapshormonen moeten inmiddels wel weer in 'balans' zijn. Maar ze gaan niet weg en worden erger.
De meeste kennen de eindeloze lijst van klachten en kwaaltjes wel. Om anderen te helpen en herkenning te geven...Daar komt ie
(haaruitval, gewichtspijn, spierpijn, nekpijn, schouderpijn, droge huid, droge ogen, vergeetachtig (tegen dementie aan), concentratie problemen,
krachtverlies, brainfog, sociale activiteiten plannen ivm rustdagen, hoofdpijn, slapeloosheid, geen balans kunnen vinden ondanks gezonde
levensstijl, sinds kort nachtzweten, tintelende ledematen, van
binnenuit irriterende borst, steken in borst. Gestopt met werken omdat het niet te combineren was met gezin en klachten. Geen kapselvorming.
De borst is eerder te zacht, in te drukken tot ribben en kan omhulsel tussen twee vingers vastpakken.
** Ik grap altijd over m'm 'post-it' huis, maar ze hangen werkelijk overal! Als reminder. En nog vergeet ik dingen **
- 2019 Onderzoekstraject gestart nav huisartsbezoek.
- behandelend pc, echo + direct een verwijzing voor VUMC
- second opinion pc ziekenhuis dichterbij woonplaats.
Onverwacht een zeer uitgebreid onderzoek, echo, MRI, bloed. Geen bijzonderheden.
Deze vriendelijke en humor rijke pc voert ook de explantatie.
De pc heeft een groot empathisch vermogen en dat werkt erg prettig.
- 2020 Eindelijk naar het VUMC (bijna 2 jaar verder)
Bijna alle ziekten zijn uitgesloten.
Er rest alleen nog een tweede lymfpunctie ivm verhoogde ontstekingswaarden.
- 2021 Inmiddels akkoord voor explantatie en haardiagnose.
Waarom ik mag meedoen aan de haardiagnose (platinum waarde bepalen) weet ik niet. Ben ik vergeten te vragen.
Maar ik werk graag aan het onderzoek mee.
Hopende dat de haardiagnose een aanvulling kan worden op de al bestaande onderzoeksmethoden.
En wellicht het proces voor 'nakomelingen' te versnellen.
Dat explantatie opgenomen kan worden in de basisverzekering.
Iedereen heeft hier immers recht op. Medische noodzaak of niet!
Wanneer ik terugkijk is het niet alleen maar kommer en kwel geweest.
Ik heb een zorgeloze jeugd gehad.
Toen der tijd blij om van mijn zelfgemaakte, in elkaar gefreubelde watten vulling af te zijn.
Gewoon met leeftijdsgenoten kunnen sporten, zwemmen, zonnen en stappen.
Maar als ik toen had geweten wat ik nu weet, en waar ik nu mee te dealen heb, dankzij de siliconen borstprothese.
Had ik het nooit gedaan!
Liefs Judith
Ik ben (hopelijk) bijna aan het einde van mijn reis en wil graag mijn verhaal delen.
Ik hoop hiermee anderen te kunnen helpen het kwartje te laten vallen.
Dankbaar dat dit forum bestaat.
Een waardevolle schat aan informatie.
In het begin is het nogal overweldigend, nu bijna aan het einde van mijn reis ben ik strijdbaarder dan ooit.
Ik voel me krachtig, geloof in mezelf en in mijn lichaam.
Daarnaast laat ik me echt door niemand meer wat wijsmaken, maar volg mijn eigen gevoel.
Mijn waardering voor iedereen die zo moet vechten voor zijn eigen gezondheid.
Het is een weg met veel hobbels (flinke hobbels) maar laat je daardoor niet weerhouden om te vechten voor jezelf.
Jij hebt er immers recht op om weer gezond te worden, zover dat nog mogelijk is.
Ik kan alleen maar zeggen.
Blijf geloven in jezelf, heb vertrouwen in je lichaam.
Uiteindelijk kom je er mentaal sterker uit.
Laat ik nu maar beginnen aan mijn verhaal
- In 2000 McGhan Limited of CUI laten plaatsen in het ziekenhuis ivm Behoorlijke asymmetrie (Aa en volle c)
Door een zeer kundige pc(Dr Laban) , inmiddels met pensioen.
- 2012 prothesewissel Eurosiliconen
echo en MRI laten vocht rond prothese zien, geen siliconen, geen ruptuur.
Het zien van de McGhan prothese was onmogelijk.
Na 1e zwangerschap bleven de 'zwangerschapskwaaltje'
Na 2e zwangerschap verdwenen ze ook niet. Sommige werden erger.
- 2018 Viel het kwartje.
De zwangerschapshormonen moeten inmiddels wel weer in 'balans' zijn. Maar ze gaan niet weg en worden erger.
De meeste kennen de eindeloze lijst van klachten en kwaaltjes wel. Om anderen te helpen en herkenning te geven...Daar komt ie
(haaruitval, gewichtspijn, spierpijn, nekpijn, schouderpijn, droge huid, droge ogen, vergeetachtig (tegen dementie aan), concentratie problemen,
krachtverlies, brainfog, sociale activiteiten plannen ivm rustdagen, hoofdpijn, slapeloosheid, geen balans kunnen vinden ondanks gezonde
levensstijl, sinds kort nachtzweten, tintelende ledematen, van
binnenuit irriterende borst, steken in borst. Gestopt met werken omdat het niet te combineren was met gezin en klachten. Geen kapselvorming.
De borst is eerder te zacht, in te drukken tot ribben en kan omhulsel tussen twee vingers vastpakken.
** Ik grap altijd over m'm 'post-it' huis, maar ze hangen werkelijk overal! Als reminder. En nog vergeet ik dingen **
- 2019 Onderzoekstraject gestart nav huisartsbezoek.
- behandelend pc, echo + direct een verwijzing voor VUMC
- second opinion pc ziekenhuis dichterbij woonplaats.
Onverwacht een zeer uitgebreid onderzoek, echo, MRI, bloed. Geen bijzonderheden.
Deze vriendelijke en humor rijke pc voert ook de explantatie.
De pc heeft een groot empathisch vermogen en dat werkt erg prettig.
- 2020 Eindelijk naar het VUMC (bijna 2 jaar verder)
Bijna alle ziekten zijn uitgesloten.
Er rest alleen nog een tweede lymfpunctie ivm verhoogde ontstekingswaarden.
- 2021 Inmiddels akkoord voor explantatie en haardiagnose.
Waarom ik mag meedoen aan de haardiagnose (platinum waarde bepalen) weet ik niet. Ben ik vergeten te vragen.
Maar ik werk graag aan het onderzoek mee.
Hopende dat de haardiagnose een aanvulling kan worden op de al bestaande onderzoeksmethoden.
En wellicht het proces voor 'nakomelingen' te versnellen.
Dat explantatie opgenomen kan worden in de basisverzekering.
Iedereen heeft hier immers recht op. Medische noodzaak of niet!
Wanneer ik terugkijk is het niet alleen maar kommer en kwel geweest.
Ik heb een zorgeloze jeugd gehad.
Toen der tijd blij om van mijn zelfgemaakte, in elkaar gefreubelde watten vulling af te zijn.
Gewoon met leeftijdsgenoten kunnen sporten, zwemmen, zonnen en stappen.
Maar als ik toen had geweten wat ik nu weet, en waar ik nu mee te dealen heb, dankzij de siliconen borstprothese.
Had ik het nooit gedaan!
Liefs Judith
daar ga ik voor!
