SVS-MELDPUNT KLACHTEN SILICONEN

Explantatie verhaal—>Onzeker

Hoi iedereen,

Ik heb mij aangemeld op dit forum omdat ook ik mijn protheses wil laten verwijderen. Ik moet zeggen dat ik het nog steeds een moeilijke beslissing vind. In 2013 heb ik na heel lang twijfelen mij laten opereren. Het heeft mijn leven toen op positieve manier veranderd. Dit is wat het voor mij ook zo moeilijk maakt. Het heeft me een heel stuk zelfvertrouwen gegeven en vind het nog steeds mooi als ik zie in de spiegel zie. Eigenlijk heb ik vanaf het begin al steken in mijn rechter borst. Soms ook best wel pijnlijk. Ook voel ik soms druk op een bepaalde plek en als ik daar dan op druk voelt het alsof ik op het puntje van een vouw druk. Ik kan het niet zo goed uitleggen. Heb dit toen ook besproken met mijn check up na de operatie en daar kon weinig aan gedaan worden en hoefde me ook geen zorgen te maken. Hier en daar heb ik de afgelopen jaren wat vage klachten, maar er is ook heel veel gebeurd de afgelopen 3 jaar in ons leven en dus gooi ik het op stress e.d. Misschien heeft het ook te maken met de siliconen, maar daar kan ik weinig over zeggen. Na de uitzending van radar ben ik wel meer gaan denken over het verwijderen en ben ook wel wat angstig geworden. Toch heb ik nooit echt stappen ondernomen om echt richting een verwijdering te gaan, want er is een deel wat zegt dat ik ze niet kwijt wil, maar mijn gezondheid staat natuurlijk op 1.
Ik vind het dus echt wel een moeilijke beslissing, maar ga het wel doen met een beetje pijn in mijn hart.
Nu moet ik natuurlijk ook het financiële plaatje rond krijgen en dat is ook een puntje. Mijn protheses zijn groot en zal dus verwijderen + lift gaan doen. Dit zou ik graag bij dr. Nio laten doen in het OLVG. Ik zit dus nu te denken om een consult daar te doen en dan vragen naar de kosten enzo. Ook het consult zal niet gratis zijn.
Nou zie is mijn voorstel rondje toch wat langergeworden dan ik dacht hihi

Lieve onzeker,
Wat moeilijk toch he, en wat maken wij vrouwen het onszelf toch moeilijk.
Ik herken jouw gevoelens helemaal. Ook ik ben al jaren bezig met de beslissing. Ik heb ook steeds meer klachten.
Geen enkele PC kan jou garanderen dat je klachten zullen verdwijnen na explantatie. Maar als je de verhalen hier leest van vrouwen die dit al achter de rug hebben, kan dat een goede opsteker zijn. Vraag je huisarts om doorverwijzing, dan hoef je het eerste consult volgens mij niet zelf te betalen. Ik weet niet of dr Nio opereert in OLVG, dat is uit te zoeken. Er worden veel verschillende tarieven gehanteerd, op deze website bij "meeste vragen" zie je een lijst die LUna en Sol hebben bijgehouden. Elke 10 jaar moeten implantaten vervangen worden, dat is mij en velen nooit verteld. Tel daarbij op, de vele klachten, dan weten wij eigenlijk wel wat te doen. Neem je tijd, alleen jij kan en mag de beslissing nemen. Lees veel verhalen van anderen op deze website, misschien kan jou dat helpen. Succes hiermee. En stel gerust 10x dezelfde vragen hoor, dat is heel normaal, net als jouw onzekerheid
lieve groetjes
Diana

Heel begrijpelijk ,onzeker, het is een strijd die je met jezelf moet strijden, ik begrijp het helemaal, ik heb daarom gekozen voor mono bloc,die heeft geen siliconen vulling, ik zou het niet aan kunnen zonder borsten, heb al 38 jaar protheses, en al een jaar of 36 ziek,
Lees je in, stel je vragen,, neem wel bewust een keuze, jou keuze, en van niemand anders
Gr kiki

hai,
heel begrijpelijk allemaal idd. Zelf ben ik echter 100% overtuigd dat ik me zoveel beter ga voelen na de explantatie dat ik het cosmetisch resultaat op dit moment voor lief neem.
Volgens Dr Kappel is het de eerste paar maanden na explantatie niet om vrolijk van te worden maar in 90% van de gevallen zijn de vrouwen na 6 maanden eigenlijk heel tevreden.
Zo niet dan kan er altijd nog gelift worden. Lipofilling zou misschien ook een goede oplossing zijn (zelf heb ik daar niet genoeg vet voor).

Misschien sowieso eerst naar dr. Nanayakara of Dr. de Block om te kijken of je het explanteren vergoed kan krijgen van de verzekering?

Bedankt voor jullie reactie. Misschien zeg ik nu iets doms, maar ik heb vage klachten waarvan ik niet kan zeggen hoe dit zou komen. De scherpe steken in mijn borsten komen wel zeker van de protheses. Het is voor mij de angst dat ik mezelf hier echt ziek mee maak en dat wil ik voorkomen.
Ik heb zo mijn best gedaan om toen alles goed uit te zoeken en nu komen er toch steeds weer nieuwe slechte berichten over implantaten voorbij. Dit maakt me angstig. Misschien is het wel zo dat ik me uiteindelijk beter en misschien wel gezonder ga voelen, maar dat weet ik nu niet. Wat ik nu aan kwaaltjes heb daar zou ik mee kunnen leven, maar niemand kan zeggen of het evt erger gaat worden. Ik ben ook zo bang om weer met die lelijke vellen te zitten straks en nu erger dan voorheen. Ik voel me zo dom dat ik niet voor 100% direct voor mijn gezondheid ga.
Het financieel plaatje is ook zo'n struikelblok. Ik wil echt die lift erbij om voor mijn gevoel het best er van te maken. Kan wel janken pfff

Hoi "onzeker", ik begrijp helemaal wat je bedoeld. Ik heb ook implantaten, klachten en weet zeker dat het van de implantaten komt. Ik zie ook op tegen kleine borsten..... heb per slot van rekening niet voor niks besloten tot BV december 1999.... Maar mijn gezondheid gaat voor. Dus: 6 februari gaan ze eruit en krijg ik meteen een borstlift. (Dr melenhorst) Na lang wikken en wegen over wel of niet een lift. Nu maar hopen dat littekens mooi gaan genezen....(ter info; ik ben 53 jaar heb 350 cc ruwe anatomische implantaten achter de spier. Heb nu 80D en mijn oorspronkelijke cupmaat was 75 kleineB met vorm van skischansje ). Twijfel is er nog steeds...

Ik heb vanmorgen mijn eerste echte stap gezet om te gaan beginnen aan het proces van de verwijdering van mijn protheses. Vanmorgen bij de huisarts geweest omdat ik een verwijzing wilde om naar dr. Nanayakkara te gaan. Ik ben erg benieuwd wat hier uit zal komen. Ik vond het erg moeilijk en de tranen kwamen al snel. Ik ben erg bang voor het resultaat na verwijdering, maar wil echt zo snel mogelijk onder het mes om ze eruit te halen. Hoe meer ik erover nadenk hoe sneller ik ze eruit wil hebben.
Hebben jullie ook angst voor wat andere mensen hiervan zeggen. Dat mensen oordelen omdat ze je dom vinden dan je ze ooit heb genomen?

Goed dat je de stap genomen hebt! En jazeker herken ik dat ook...... daarom vertel ik maar een handvol de waarheid. De rest denkt dat ik een borstverkleining krijg.

Hoi onzeker, ik begrijp je ook helemaal. En de stappen en keuzes zijn moeilijk. Je moet weer in je lijf laten snijden.
Mijn littekens worden heel rood, daarom is een borstlift niet fraai. Advies was het niet te doen. Ben onzeker over de lege hangende overblijfsels.

Ook ik durf het niet te uiten in mijn omgeving, bang idd voor het oordeel. En dat ze niet begrijpen waarom ik het toen heb gedaan. Ook omdat ik nu een jaar ziek thuis zit. Ik zorg voor mijn beide meiden, we zijn afhankelijk van mijn inkomen. Voel me stom dat ik mezelf zo in de nesten heb gewerkt. Tegelijkertijd helpt het me om hier te lezen en te beseffen dat er heel veel, net als ik gewone vrouwen zijn, die ook deze keuze hebben gemaakt destijds. En dat we voor onszelf op moeten komen, verstoppertje spelen kan ik niet, heb naar de arbo arts eerlijk moeten zijn. De reactie was niet heel fijn. Wij hebben dit nooit gewild, wisten niet dat we zo ziek konden worden, levenslange garantie staat in hoofdletters op mijn factuur van destijds. Nou, mooi niet. Levenslange ellende past beter.

Ik had ook levenslange garantie en garantie dat het veilig was.... Maar gelukkig reageren de mensen die ik het wel verteld heb, begripvol; ik heb gehandeld naar de informatie die ik doén had.........En anders is het niet.

Anders had ik (En de meeste vrouwen) het zeker niet gedaan; heb zelfs gevraagd of ik echt niet nog een keer geopereerd moest worden en of het niet gaat lekken.... nee hoor het is gel. alleen over 10 jaar controle., werd er toen gezegd. En toen begon de ellende pas.

Ik ben dus niet de enigste die bang is voor reactie. Ik voel me ook soms gewoon een beetje dom dat ik het heb laten doen. Terwijl ik 6 jaar geleden zo blij was en ik het gevoel had dat ik dit veel eerder had moeten doen.
@Bloem, Wat balen dat je littekens rood worden. Ik snap heel goed dat je onzeker bent over wat er overblijft. Dat heb ik zelf ook heel erg.
Ik hoop dat ik snel een telefoontje van het VU krijg voor een afspraak.

je bent zeker niet de enige ONzeker, maar tegenwoordig heb ik besloten dat ik alleen maar mensen om me heen wil hebben, waar ik me goed bij voel, en die geen negatieve energie kosten. En deze mensen vertel ik het, ook het hele verhaal. Anderen hoeven het niet te weten, die letten sowieso toch niet op. De meesten hebben ze destijds laten plaatsen uit onzekerheid, cosmetisch. Anderen uit borstreconstructie. Maar volgens mij allemaal omdat er ook gezegd werd dat het "veilig" was; correct me if i am wrong in dit.
Lees je lekker in op deze site; Luna en Sol en nog een aantal anderen hebben zoveel informatie voor ons op deze site gezet; zo fijn.
groetjes
Diana

Ahhh probeer je daar je niet druk om te maken a.j.b. Is echt zó niet nodig! Het is ons niet verteld, niet door de pc's niet door je huisarts door niemand niet. Het feit dat je zelf op onderzoek bent gegaan en je je niet met een burn-out of whatever hebt laten afschepen is toch juist iets om trots op te zijn.

Zelf ben ik er juist enorm open over tegen iedereen (familie en vrienden, buren en ouders van school, ex collega's) vertel er wel bij dat ik het redelijk naïef van mijzelf vind dat ik er nu pas achterkom terwijl ik me al 5 jaar zo slecht voel , maar ik krijg juist alleen maar fijne reacties dat het zo stoer is dat ik nu ik het weet voor mijn gezondheid kies en niet voor het cosmetische.
Ook nu ik geopereerd ben word ik overstelpt met berichtjes en kaartjes met super lieve teksten, pannen soep uit onverwachte hoek en mooie bloemen.

Ik denk dat maar weinig mensen weten hoe ziek je er van kan worden en bijna iedereen kent wel iemand die ze ook heeft en goh, 'eigenlijk heeft zij ook altijd gezondheid klachten' hoor je dan.. spread the news dus zou ik zeggen!

Maar open of niet, je er i.i.g. echt niet voor schamen hoor!! Je hebt al genoeg aan je hoofd.

Zo fijn om hier er wel open over te kunnen praten. Heb het nu aan een aantal mensen verteld en die reageerde wel goed. Natuurlijk was ik wel in tranen
Het wachten op de afspraak in het vu zal lang duren. Ik zou gebeld worden, maar heb nog niks gehoord, dus denk dat ik zelf even moet gaan bellen.

Bij het VUmc was het 1 en ander mis gegaan met mijn verwijzing, maar inmiddels heb ik mijn afspraak staan en kan ik 4 juni terecht. Ben erg benieuwd wat het advies zal zijn en als het advies is dat de protheses verwijderd zouden moeten worden of mijn verzekering ook dan tegemoet zal komen in de kosten.