Ik wil mezelf graag even voorstellen, Mik
Geplaatst: 22 mar 2014 11:30
Hallo Allemaal,
Wat geweldig dat ik op deze site terecht ben gekomen. Zoveel herkenning en daarom vind ik het ook belangrijk om mijzelf voor te stellen.
Ik ben getrouwd en moeder van een dochter van 13 en heb in 1984 een zware longoperatie gehad wegens een longziekte en daarna door verkeerd terug zetten van ribben een ingevallen borst ontwikkeld.
Daar heb ik jaren mee rond gelopen toen ik uiteindelijk besloot niet zo mijn jonge jaren door te gaan. Dus stoute schoenen aan en naar de plastisch chirurg. Boerhaave kliniek. 1 ste keer, zag er goed uit, mooie correctie, maar mijn andere borst was ook mini dus besloten we om de borsten dan gelijk op te vullen met water protheses. Na een jaar ging deze prothese stuk en had ik in beide borsten lekkage. In het boerhaave wilde ze mij om de een of andere reden niet helpen vanwege mijn ernstige longziekte dus op zoek naar een andere chirurg, ben ik in het VU terecht gekomen. Oke daar zagen ze het probleem en in samenwerking met een longarts kon er gewisseld worden (2x)
Vrijwel direct na de narcose zag ik dat er iets goed mis was, ze hadden een Co. Assistent laten opereren bleek achteraf, wat was er gebeurd, wij zou ronde protheses laten plaatsen van heel weinig cc omdat ik absoluut niet wilde laten zien dat ik borstvergroting had laten doen. Dus alleen maar herstellen van de maat die mij hoorde. De assistent had druppelvormige protheses geplaatst en wel op zijn kop, dus de bolling bovenop mijn borst. Ik kan jullie vertellen dat er heel wat tranen zijn gevallen. Geen idee wat hij er ook in gezet had, ik kreeg geen bewijs. Ik werd echt dramatisch behandeld. Het zou allemaal nog wel uit gaan hangen, nou dat is natuurlijk nooit gebeurd. Hier tussen door had ik bultjes in mijn borst gekregen en ben ik bij een chirurg terecht gekomen in Haarlem en ik vertelde hem dat ik prothese had en hij geen punctie mocht doen, toch wilde hij dat doorzetten onder geleide van een echo en dat heeft hij gedaan en die bultjes waren allemaal siliconen resten dus ik op zoek naar een goede plastisch chirurg. Inmiddels werd er wat meer bekendheid over gemaakt ook op internet en ben ik bij een zeer kundige plastisch chirurg terecht gekomen in het lucasziekenhuis. Hij was er inderdaad zo verbaasd over dat ze zulk werk hadden geleverd, hij heeft het prachtig hersteld(3x), maar ook dit keer ging het mis. Door een mammografie, knapte er iets en was de prothese stuk gegaan en uiteindelijk zat de rommel zo door mijn klieren heen verweven dat al mijn borstklieren verwijdert zijn. De siliconen zijn ook gevonden in mijn oksel en daar zit het nog steeds en ik maak me daar zon zorgen over, maar volgens mijn chirurg is dat onnodig, kan niks mee gebeuren zegt hij.Dus uiteindelijk weer opnieuw onder het mes en werd mij geadviseerd om voor een bepaald cohesieve prothese te gaan (4x), , die zouden niet kapot kunnen gaan.. Die laten plaatsen en ook daarbij ging het behoorlijk mis, het waren zulke harde pijnlijke prothese dat mijn huid voortdurend in de brand stonden en ik zoveel pijnlijke steken had, dat ik verharding en verkapseling kreeg.
Dus toch maar weer terug en ik wilde de protheses eruit hebben en niks meer terug. Maar goed ik had zelf inmiddels helemaal geen borstklieren meer en alleen nog maar een laag huid, maar toch bleef ik aandringen op ik wil er niks meer in. Hij zei we gaan kijken op de ok, als ik er nog iets moois van kan maken dan gaan we dat doen en anders een kleine zachtere prothese erin van een nieuw materiaal, kon niks mee gebeuren, dan wellicht onder de spier dat het er allemaal weer mooi uit gaat zien.. Maar ik bleef erop hameren
liever niks. Ik werd wakker en hij heeft geprobeerd om er niks in te plaatsen , maar dat moest er vreselijk uitgezien hebben dus toch voor kleine protheses en dan half onder de spier zodat je de rimpels van zon prothese ook niet zou zien aangezien ik alleen nog maar húid heb was dat altijd al een groot probleem. Ik moet toegeven dat het nu erg mooi is, maar .........
Kom ik bij het volgende .......
Ik ben chronisch longpatient, met resistente bacteriën in mijn longen en daarbij al jaren vele nare klachten erbij die altijd maar weer terug gekoppeld werden op mijn chronische aandoening en op mijn medicatie namelijk prednison.
Ik ben al bij een reumatoloog, neuroloog, revaidatiearts geweest, pijnpoli, gerevalideerd voor de longen en voor chronisch pijn in gewrichten ( meerdere operaties schouders, elleboog rug) en daarbij ben ik al jaren, echt al jaren chronisch moe. Nu ben ik alweer meerdere keren opgenomen geweest voor mijn benauwdheidsklachten en mijn longontstekingen en daar kwam ik altijd wel weer redelijk bovenop, maar nu die chronische moeheid, ik ben lam geslagen, ik kan niks meer, mijn spieren zijn zo vermoeid en zo slap dat ik weet gewoon niet meer hoe ik verder moet.
Ik ben zo verdrietig en zie het gewoon even niet meer zitten. Zou het dan misschien toch van die ellendige protheses komen. Maar ja wat is de eerste stap die ik nu van nemen. Ik heb het er wel al eens met mijn eigen chirurg over gehad en die gaf aan dat het daar echt niet aan kan liggen, maar ik twijfel al jaren en nu word ik 50 en ik wil eigenlijk zo niet de 2de fase van mijn leven in. Mijn longproblemen is zo verergerd dat ik ondanks 60 mg prednison en vele kuren antibiotica maar niet opknap en zij mij nu naar een interne astmacentrum willen sturen. Ik ben wanhopig, hoe ga ik nu beginnen om misschien het toch te zoeken op het gebied van verwijderen van mijn protheses, ik ben te zwak en te ziek om er helemaal in te duiken.
Hoe hebben jullie die eerste stappen gezet en waar ben je begonnen en hoe ga je om met de angst voor hoe het er daarna uitziet, alhoewel dat voor mij niet echt een rol speelt ben ik wel nieuwsgierig aangezien ik echt alleen maar een laagje huid over mijn prothese heb zitten.
Sorry voor mijn lange verhaal, maar ik ben echt even heel wanhopig en heel alleen met mijn pijnen en moeheid en ziek zijn?
Liefs 6x
Wat geweldig dat ik op deze site terecht ben gekomen. Zoveel herkenning en daarom vind ik het ook belangrijk om mijzelf voor te stellen.
Ik ben getrouwd en moeder van een dochter van 13 en heb in 1984 een zware longoperatie gehad wegens een longziekte en daarna door verkeerd terug zetten van ribben een ingevallen borst ontwikkeld.
Daar heb ik jaren mee rond gelopen toen ik uiteindelijk besloot niet zo mijn jonge jaren door te gaan. Dus stoute schoenen aan en naar de plastisch chirurg. Boerhaave kliniek. 1 ste keer, zag er goed uit, mooie correctie, maar mijn andere borst was ook mini dus besloten we om de borsten dan gelijk op te vullen met water protheses. Na een jaar ging deze prothese stuk en had ik in beide borsten lekkage. In het boerhaave wilde ze mij om de een of andere reden niet helpen vanwege mijn ernstige longziekte dus op zoek naar een andere chirurg, ben ik in het VU terecht gekomen. Oke daar zagen ze het probleem en in samenwerking met een longarts kon er gewisseld worden (2x)
Vrijwel direct na de narcose zag ik dat er iets goed mis was, ze hadden een Co. Assistent laten opereren bleek achteraf, wat was er gebeurd, wij zou ronde protheses laten plaatsen van heel weinig cc omdat ik absoluut niet wilde laten zien dat ik borstvergroting had laten doen. Dus alleen maar herstellen van de maat die mij hoorde. De assistent had druppelvormige protheses geplaatst en wel op zijn kop, dus de bolling bovenop mijn borst. Ik kan jullie vertellen dat er heel wat tranen zijn gevallen. Geen idee wat hij er ook in gezet had, ik kreeg geen bewijs. Ik werd echt dramatisch behandeld. Het zou allemaal nog wel uit gaan hangen, nou dat is natuurlijk nooit gebeurd. Hier tussen door had ik bultjes in mijn borst gekregen en ben ik bij een chirurg terecht gekomen in Haarlem en ik vertelde hem dat ik prothese had en hij geen punctie mocht doen, toch wilde hij dat doorzetten onder geleide van een echo en dat heeft hij gedaan en die bultjes waren allemaal siliconen resten dus ik op zoek naar een goede plastisch chirurg. Inmiddels werd er wat meer bekendheid over gemaakt ook op internet en ben ik bij een zeer kundige plastisch chirurg terecht gekomen in het lucasziekenhuis. Hij was er inderdaad zo verbaasd over dat ze zulk werk hadden geleverd, hij heeft het prachtig hersteld(3x), maar ook dit keer ging het mis. Door een mammografie, knapte er iets en was de prothese stuk gegaan en uiteindelijk zat de rommel zo door mijn klieren heen verweven dat al mijn borstklieren verwijdert zijn. De siliconen zijn ook gevonden in mijn oksel en daar zit het nog steeds en ik maak me daar zon zorgen over, maar volgens mijn chirurg is dat onnodig, kan niks mee gebeuren zegt hij.Dus uiteindelijk weer opnieuw onder het mes en werd mij geadviseerd om voor een bepaald cohesieve prothese te gaan (4x), , die zouden niet kapot kunnen gaan.. Die laten plaatsen en ook daarbij ging het behoorlijk mis, het waren zulke harde pijnlijke prothese dat mijn huid voortdurend in de brand stonden en ik zoveel pijnlijke steken had, dat ik verharding en verkapseling kreeg.
Dus toch maar weer terug en ik wilde de protheses eruit hebben en niks meer terug. Maar goed ik had zelf inmiddels helemaal geen borstklieren meer en alleen nog maar een laag huid, maar toch bleef ik aandringen op ik wil er niks meer in. Hij zei we gaan kijken op de ok, als ik er nog iets moois van kan maken dan gaan we dat doen en anders een kleine zachtere prothese erin van een nieuw materiaal, kon niks mee gebeuren, dan wellicht onder de spier dat het er allemaal weer mooi uit gaat zien.. Maar ik bleef erop hameren
liever niks. Ik werd wakker en hij heeft geprobeerd om er niks in te plaatsen , maar dat moest er vreselijk uitgezien hebben dus toch voor kleine protheses en dan half onder de spier zodat je de rimpels van zon prothese ook niet zou zien aangezien ik alleen nog maar húid heb was dat altijd al een groot probleem. Ik moet toegeven dat het nu erg mooi is, maar .........
Kom ik bij het volgende .......
Ik ben chronisch longpatient, met resistente bacteriën in mijn longen en daarbij al jaren vele nare klachten erbij die altijd maar weer terug gekoppeld werden op mijn chronische aandoening en op mijn medicatie namelijk prednison.
Ik ben al bij een reumatoloog, neuroloog, revaidatiearts geweest, pijnpoli, gerevalideerd voor de longen en voor chronisch pijn in gewrichten ( meerdere operaties schouders, elleboog rug) en daarbij ben ik al jaren, echt al jaren chronisch moe. Nu ben ik alweer meerdere keren opgenomen geweest voor mijn benauwdheidsklachten en mijn longontstekingen en daar kwam ik altijd wel weer redelijk bovenop, maar nu die chronische moeheid, ik ben lam geslagen, ik kan niks meer, mijn spieren zijn zo vermoeid en zo slap dat ik weet gewoon niet meer hoe ik verder moet.
Ik ben zo verdrietig en zie het gewoon even niet meer zitten. Zou het dan misschien toch van die ellendige protheses komen. Maar ja wat is de eerste stap die ik nu van nemen. Ik heb het er wel al eens met mijn eigen chirurg over gehad en die gaf aan dat het daar echt niet aan kan liggen, maar ik twijfel al jaren en nu word ik 50 en ik wil eigenlijk zo niet de 2de fase van mijn leven in. Mijn longproblemen is zo verergerd dat ik ondanks 60 mg prednison en vele kuren antibiotica maar niet opknap en zij mij nu naar een interne astmacentrum willen sturen. Ik ben wanhopig, hoe ga ik nu beginnen om misschien het toch te zoeken op het gebied van verwijderen van mijn protheses, ik ben te zwak en te ziek om er helemaal in te duiken.
Hoe hebben jullie die eerste stappen gezet en waar ben je begonnen en hoe ga je om met de angst voor hoe het er daarna uitziet, alhoewel dat voor mij niet echt een rol speelt ben ik wel nieuwsgierig aangezien ik echt alleen maar een laagje huid over mijn prothese heb zitten.
Sorry voor mijn lange verhaal, maar ik ben echt even heel wanhopig en heel alleen met mijn pijnen en moeheid en ziek zijn?
Liefs 6x
Zit bijna te huilen hier.. 
Dat meen ik echt dit is te erg voor woorden. Hoe durven ze dit toch met vrouwen te doen? Dit is echt grof schandalig! De ene na de andere blunder!! 
maar gaande het proces,zeg maar "het naar de operatie toeleven"kan ik je vertellen dat het mij steeds minder boeit hoe het er uit gaat zien ! Ik ben binnenkort aan de beurt ,maar weet nog niet precies wanneer. Dag ,lees je goed in, we zijn allemaal ervaringsdeskundigen XXX Janneke